1. لزوم مراجعه به پزشك:

امام صادق (ع)مي فرمايند :«خداوند درد را مي دهد وشفاي آن را هم مي دهد وبيماري را خلق نمي كند مگر اينكه براي آن دوايي قرار داده است .پس دوا بخوريد ونام خدا را ببريد.»

2. رعايت تنوع و اعتدال در غذا :

امام رضا(ع)مي فرمايند: «پرهيز آن نيست كه ماكولات را بر خويش تحريم كنيد پرهيز در حقيقت معني خود در خوردن ونوشيدن اعتدال را رعايت كردن است.بخوريد ولي كم بخوريد.»

اعتدال در غذا براي سلامتي مزاج مفيد است .اگر انسان هميشه به نان خئردن عادت داشته باشد بهتر است گاهي برنج بخورد هاگر هميشه برنج بخورد بهتر است گاهي نلن ويا آش بخورد و تنوع در غذا داشته باشد .

3. رابطه ميان غذا واخلاق خوب وبد:

پيامبر (ص)مي فرمايند :((بر شما لازم است كه زيت (روغن زيتون )استفاده كنيد زيرا صفرا را از بين مي برد واخلاق انسان را نيكومي سازد.))

كم كم از آنچه در بيابان است رو بر مي گرداند. آسمان فكّه آبي است با ابر هاي پرپشت، نور در ميانشان تلالو مي كند.باد بهار با خودش رايحه اي براي دشت مي آورد. سيّد مرتضي بو مي كشد، عميق بو مي كشد ناگهان غمي بر دلش مي نشيند روزي بود كه اين دشت پر از سر و صدا بود، بر آنهايي كه اينجا گرفتار شده بودند چه گذشت ،فكّه اسير شده بودنمي شد رهايش كردفكّه ماند بي آنكه راهي براي بازگشت پيدا شود، رزمندگان ماندند و از تشنگي مردند، از عطش ،سيّد مرتضي جرعه اي از قمقمه آب نوشيد، شور بود!مرتضي تعجّب كرد! به زمينانداختش، چشم هايش را بست، سرش گيج رفت،كسي در ذهنش فرياد كشيد :

يا علي!

مرتضي قدم آخر را محكم تر از هميشه برداشت،پايش را روي مين والمري گذاشت،دشت صداي انفجار را شنيد،سيد مرتضي بر زمين افتاد،يك لحظه آسمان را نگاه كرد،لبهايش را به داخل كشيد وبا زبان خيسشان كرد وچشم هايش را بست. 

مردي ازتبار سرخ پوشان سبز طينت،معبري به آسمان گشود وخاطره همه شهيدان را زنده كرد.مردي خسته اما استوار كه كوله باري آكنده از رشادت را به يادگار،از روزهاي خاك و آتش و باروت باخودبرداشته بود.اميري نامداركه وسعت بي كرانه هاي روحش درك نشده وبي نهايت هويت خويش را به جلوه هايي گذرا وپوچ،از پديده هاي نو وامروزي نفروخته بود .مردي كه عمري شاگردي پير دانا وتواناي انقلاب را به جا آورده بود واز محضر او درس اموخته بود.وامروز مي رفت كه اندوخته هاي سال ها مقاومت وايثاررا در بارگاه الهي معامله كند وپيداست كه بايد با پيكر خونين سفر مي كرد تا داد وستدي پر سود باشد جامي از شرا وصل را،در مقابل،به او بنوشانند.شراب وصل،گواراي وجود تشنه وروح طلبش باشد.

ستاره ها بر دوش خسته اش،بوسه مي زند وآسمان خرسند از قدوم مهماني تازه.او مهماني بود كه آسمان سال ها پيش انتظارش را مي كشيد تا به جمع ستارگان بپيوندد.او مسافري جا مانده از كاروان عشق بود كه ديكر از ماندن به تنگ آمده بود.عاقبت دعا هاي سحرش اثر كرد وتا انتهاي جاده هاي قنوت پركشيد.

سالروز شهادت اين سردار خستگي ناپذير هشت سال دفاع مقدس ويار وفادار رهبر،سردار شهيد سپهبد علي صياد شيرازي را گرامي مي داريم.

-گفتم:توهميشه نزديكي؛من دورم…كاش مي شد بهت نزديك شم…

-گفتي:واذكر ربك في نفسك تضرعا وخيفة ودون الجهر من القول بالغدو والاصال

هر صبح وعصر،پروردگارت رو پيش خودت،با خوف وتضرع وبا صداي آهسته ياد كن.(اعراف،205)

-گفتم:اين هم توفيق ميخواهد!

-گفتي:الا تحبون ان يغفرالله لكم

دوست نداريد خدا ببخشدتون؟!(نور،22)

گفتم:با اين همه گناه آخه چيكار ميتونم بكنم؟

گفتي:الم يعلموا ان الله هو يقبل التوبه عن عباده

مگه نمي دونيد خداست كه توبه را از بنده هاش قبول مي كنه؟!(توبه،104)

گفتم: با اين همه گناه،براي كدام گناهم توبه كنم؟

گفتي:ان الله يغفر الذنوب جميعا

خدا همه گناهان را مي بخشد.(زمر،53)

گفتم:يعني بازم بيام؟بازم منو مي بخشي؟

گفتي:و من يغفر الذنوب الا الله

به جز خدا كيه كه گناهان رو ببخشه؟(ال عمران،135)

گفتم:در برابر اين همه مهربونيت چه كارميتونم بكنم؟

گفتي:يا ايها الذين آمنوا اذكرو الله ذكرا كثيرا وسبحوه بكرة واصيلاهوالذي يصلي عليكم وملائكه ليخرجكم من الظلمات الي النور وكان بالمومنين رحيما.

اي مومنين:خدا رو زياد ياد كنيد وصبح شب تسبيحش كنيد،او كسي است كه خودش وفرشته هايش بر شما درود ورحمت مي فرستن تا شما رو از تاريكي ها به سوي روشنايي بيرون بياورند،خدا نسبت به مومنين مهربان است.(احزاب،43-41)

خدایا!پرواز را به ما بیاموز تا مرغ دست آموز نشویم واز نور خویش آتش در ما بیفروز

تا در سرمای بی خبری نمانیم.خون شهیدان رادر تن ما جاری گردان تابه ماندن خو

نکنیم ودست آن شهیدان را بر پیکرمان آویز تا مشت خونین شان را برافراشته دارم.

خدابا!چشمی عطا کن تا برای تو بگرید،دستی عطا کن تا دامانی جز تونگیرد ،پایی عطا

کن که جز راه تو نرود وجانی عطا کن که برا تو برود.