همانطور كه گاهي يك ويروس وارد بدن مي شود و تمام بدن را فلج مي كند، گاهي يك جرقه زده مي شود و منطقه اي به آتش كشيده مي شود. گاهي يك حسادت سبب توطئه قتل يوسف مي شود. گاهي لقمه حرام يا طمع رسيدن به حكومت، انسان را تا كشتن امام حسين عليه السلام پيش مي برد. معمولاً هر گناهي، زمينه ساز گناه بزرگ تري است. قرآن در اين زمينه مي فرمايد: ( بَلي مَن كَسب سيئه و أحاطت به خَطيئتٌه فاولئك أصحابٌ النار هم فيها خالدون ) ” 1 “. كسي كه به سراغ خلافي رود و آثار شوم آن خلاف او را احاطه كند، براي هميشه در دوزخ خواهد بود.
 اگر پرده حيا پاره شود، گناه براي انسان راحت تر مي شود. به همين دليل در دعاي كميل مي خوانيم : « اللهم اغفِر لي الذنوب التي تَهتك العِصَم » يعني خداوندا ! آن گناهاني كه پرده عصمت و پاكي را هتك و پاره مي كند، بر من ببخش.

منابع:
1- سوره بقره ، آيه81

(كتاب پرسش هاي مهم پاسخهاي كوتاه.حجة الاسلام قرائتي.سوال80)