يك قدم مانده به صبح
11 آذر 1391
امام خميني (ره)
بر در مكيده ام پرسه زنان خواهي ديد
پير دل باخته با بخت جوان خواهي ديد
نو بهار آيد و گلزار شكوفا گردد
بي گمان كوتهي عمر خزان خواهي ديد
مرغ افسرده كه در كنج قفس محبوس است
بر فراز فلك از شوق پران خواهي ديد
دلبر پردگي از پرده برون خواهد شد
پرتو نور رخش در دو جهان خواهي ديد