خداوند متعال قطعه هایی از زمین را برای ذکر و یاد خود  انتخاب نموده و از روی لطف و مهربانی به بندگان فراخوان دعوت داده و با راهنمایی و سخنان معصومین (علیهم السلام) آنان را به رفتن به این خانه ها تشویق نموده است. این خانه ها با این انتخاب الهی قداست پیدا می کند. مساجد خانه های خداوند در زمینند را به این خانه و ذات پاک او بندگانی را که دوست دارد به این خانه ها هدایت می نماید.

فضیلت مسجد

«فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ[نور/ ۳۶] (این چراغ پر فروغ نور خدا) در خانه‌ هائی قرار دارد که خداوند اذن فرموده دیوارهای آن را بالا برند (تا از دستبرد شیاطین و هوسبازان در امان باشد) خانه‌ هائی که نام خدا در آن برده شود و صبح و شام در آن تسبیح گویند.»

«ویژگیها و مشخصات این نور الهى، نور هدایت و ایمان را در لابلاى تشبیه به یک چراغ پرفروغ مشاهده کردیم، اکنون باید دید این چراغ پرنور در کجاست؟ و محل آن چگونه است؟. آیـه مـى فرماید: این چراغ پرفروغ «در خانه هایى قرار دارد که خداوند اذن فرموده دیوارهاى آن را بـالا بـرند و مرتفع سازند» تا از دستبرد دشمنان و شیاطین و هوس بازان در امان باشد. «فى بیوت اذن اللّه ان ترفع [نور/ ۳۶] و (خانه هایى که) ذکر نام خدا در آن برده مى شود. ویذکر فیها اسمه و آیات قرآن و حقایق وحى را در آن بخوانند.»

امـا ایـن که منظور از این«بیوت» (خانه ها) چیست؟ پاسخ آن از ویژگیهایى که در ذیل آیه براى آن ذکـر شـده اسـت روشـن مـى شـود، آنـجـا کـه مى گوید: «یسبح له فیها بالغدو والا صال و هر صبح وشام در آنها تسبیح او مى گویند.»

«رِجَالٌ لَّا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِیتَاء الزَّکَاةِ یَخَافُونَ یَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ[نور/ ۳۷] مـردانـى کـه نه تجارت و  خرید و فروش آنها را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و اداى زکات باز نمى دارد، آنـهـا از روزى مى ترسند که دلها و دیده ها در آن دگرگون و زیر و رو مى شود. » ایـن ویـژگـیها نشان مى دهد که این بیوت همان مراکزى است که : به فرمان پروردگار استحکام یـافـتـه و مـرکز یاد خداست و حقایق اسلام و احکام خدا از آن نشرمى یابد، و در این معنى وسیع و گسترده ، مساجد، خانه هاى انبیا و اولی، مخصوصا خانه پیامبر(صلی الله علیه و آله) و خانه على(علیه السلام) جمع است.»

نشستن در مسجد محبوبتر از نشستن در بهشت

حضرت امیرمؤ منان على(علیه السّلام) در حدیث زیبایی مى فرماید: «نشستن در مسجد براى من از نشستن در بهشت محبوب تر و بهتر است ، زیرا با نشستن در بهشت به خواسته خودم نائل شده ام ولى با نشستن در مسجد به خواست خداوند نائل مى شوم.»(رضایت خداوند در نشستن در مسجد و نشستن در بهشت مورد رضای نفس من است.) خداوند دوست دارد که بندگان به خانه او آمده و او را یاد کنند.

مساجد پناهگاه مردم

و در روایتى از امام صادق (علیه السّلام) است که، هر موقع براى حضرت امیرمؤمنان (علیه السّلام) کار مهمى پیش مى آمد به نماز خواندن پناه مى برد، سپس این آیه را تلاوت کردند: «واستعینو بالصبر و الصلاه»و نیز فرمودند: هر یک از شما که با اندوهى از اندوههاى دنیا مواجه شد وضو بگیرید و به مسجد برود و دو رکعت نماز بخوانید و ربع اندوه و شدائد خود را از خدا بخواهید آیا نشنیده اید که خداوند فرمود: «واستعینو بالصبر والصلاة»

والدین و معلمین عزیز باید فرزندان و دانش آموزان را به مسجد هدایت نموده و در این مسیر مقدس با آنها همراهی کنند؛ چرا که رفت و آمد فرزندان به مساجد و محافل قرآنی آنها را از خطرات و دامهایی که دشمنان و شیاطین برای آنان مهیا کرده اند، بیمه می نماید.