مناجات با معبود
16 آذر 1391
پرور گارا از عشق امروزمان چيزي براي فردايمان
باقي بگذار به اندازه يك نگاه به اندازه يك لبخند تا به ياد
داشته باشيم روزي عاشق هم بوديم .
خداوندا مرا به بزرگي چيزهايي كه داده اي آگاه و راضي كن
تا كوچكي چيز هايي كه ندارم آرامشم را برهم نزند.
انسان از خدا پرسيد :اگر سرنوشت را تو مي نويسي
پس چرا من آرزو كنم ؟
خدا گفت :شايد من نوشته باشم هرچه بنده ام آرزو كند.
طلبه پايه پنجم/ خانم فاطمه محمد پور