هر گاه دلم رفت تا محبت كسي را به دل بگيرد ، تو او را خراب كردي ، خدايا ، به هر كه و به هر چه دل بستم ، تو دلم را شكستي ، عشق هر كسي را كه به دل گرفتم ، تو قرار از من گرفتي ، هر كجا خواستم دل مضطرب و دردمندم را ارامش دهم ، درسايه اميدي ف و به خاطر آرزويي ، براي دلم امنيتي  به وجود آوردم ، تو يكباره همه را بر هم زدي ، و در طوفان هاي وحشت  زاي حوادث رهايم كردي ، تا هيچ آرزمي در دل نپرورم و هيچ خيري نداشته باشم و هيچ وقت ارامش و امنيتي در دل خود احساس نكند…تو اين چنين كردي تا به غير از تو محبوبي نگيرم و به جز تو آرزويي نداشته باشم ، و جز تو به چيزي يا به كسي اميد نبندم ، و جز در سايه توكل به تو ، آرامش و امنيت احساس نكنم …

                                خدايا تو را بر همه اين نعمت ها شكر مي كنم .

                                  شهيد دكتر مصطفي چمران