در کتب مختلف، از راويان متعدّدی همانند سلمان فارسی، عمّار ياسر، ابوذر غفاری، عبداللّه بن مسعود، عبداللّه بن عبّاس و… آورده‌اند که چون خداوند متعال، مکّه را توسّط پيامبر(صل الله علیه و آله) و با فداکاری امام علی(علیه السلام) فتح کرد، پيش از آن که حضرت رسول(صل الله علیه و آله) عازم و آماده جنگ هَوازن گردد، در حضور جمعی خطاب به علی(علیه السلام) اظهار داشت: «ای علی! برخيز و به همراه اصحاب در گوشه‌ای از قبرستان بقيع وارد شده و هنگامی که خورشيد طلوع نمود، با وی سخن بگو.»

علی بن ابی طالب(علیه السلام) طبق دستور حضرت رسول(صل الله علیه و آله) بلند شد و به همراه بعضی از اصحاب به قبرستان بقيع رفت و چون خورشيد طلوع کرد؛ آن را مخاطب قرار داد و گفت: «سلام بر تو ای آفریده جدید خدا و مطیع او»؛ خورشيد نیز جواب سلام حضرت علی(علیه السلام) را اين چنين پاسخ گفت: «و عليک السّلام يا اخا رسول اللّه و وصيه و حجّة اللّه علي خلقه».

بعد از آن، مولای متّقيان علی(علیه السلام) به شکرانه چنين کرامت و عظمتی که خداوند متعال عطايش فرموده بود، سر بر خاک نهاد و سجده شکر به جای آورد. سپس حضرت رسول(صل الله علیه و آله) او را گرفت و بلند نمود و فرمود: «ای حبيب من! تو را بشارت باد بر اين که خداوند به ميمنت وجود تو بر ملائکه؛ و بر اهل آسمان مباهات می‌کند.»، و پس از آن افزود: «شکر و سپاس می‌گويم خدا را، که مرا بر ساير پيامبران فضيلت و برتری بخشيد، همچنين مرا به وسيله علی بن ابی طالب که سيد تمام اوصياء است تأييد و ياری نمود.»

پس از این، جناب عمر و ابوبکر و مهاجر و انصار که سخن خورشید را شنیده بودند و در حالی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) از آن جا بازگشته بود، آنان نیز برخاستند و به سوی رسول خدا(صل الله علیه و آله) آمدند و گفتند: «یا رسول الله(صل الله علیه و آله)، ما درباره علی(علیه السلام) می‌گوییم انسانی است مثل ما، ولی خورشید او را خطاب کرد آن طور که خداوند خودش را خطاب کرده»، پیامبر فرمود: «چه شنیدید از او؟»، آن‌ها گفتند: «شنیدیم که خورشید گفت: سلام بر تو ای اول.»، پیامبر(صل الله علیه و آله) فرمود: «خورشید راست گفت، او اول کسی است که به من ایمان آورد.»، آن‌ها سپس گفتند که خورشید گفت: «ای آخر.»، پیامبر اسلام(صل الله علیه و آله) فرمود: «راست گفت، او آخرین کسی است که متعهد امر من می‌شود و مرا غسل می‌دهد و کفن می‌کند و در قبرم می‌گذارد.»

در ادامه، آن چند نفر که شاهد ماجرا بودند، گفتند: «شنیدیم که خورشید گفت: ای ظاهر.»، پیامبر اسلام(صل الله علیه و آله) فرمود: «راست گفت، او آن کسی است که علم مرا ظاهر می‌کند.»، سپس گفتند: «شنیدیم ک خورشید می‌گفت: ای باطن.»، رسول الله(صل الله علیه و آله) فرمود: «راست گفت، همه سر مرا پنهان می‌سازد.»، پس از آن برخاستند و گفتند: «محمد ما را در تاریکی شدیدی انداخته است و از در مسجد خارج شدند.

به نقل از جابر بن عبداللّه انصاری، امام باقر(علیه السلام) فرموده‌اند: «خورشيد هفت مرتبه با حضرت علی(علیه السلام) سخن گفت و تکلّم کرد.

وقتي از کرامات ايشان صحبت می‌شود و وقتي پای صحبت علی شناسان می‌نشينيم تازه مفهوم اين جمله را که گفته‌اند علی انسانی بود فراتر از زمان خودش، را درک خواهيم کرد و بايد اعتراف کرد که علي ماورايی زمان و مکان است، و او از همه زمان ها فراتر است، همانست که نه می‌توان خدايش خواند و نه بشر، واقعا که عقل در تحير می‌ماند.

 
منابع:

1- کتاب چهل داستان و چهل حديث از أميرالمؤمنين علی(علیه السلام)، عبدالله صالحی

2- برگرفته از سیصد و بیست داستان از معجزات و کرامات امام علی(علیه السلام)

اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

به دلیل آشنایی بیشتر و تلمذ در پیشگاه پروردگار الهی و ائمه معصومین، هر روز یک حدیث از معصومین (ع) با مضامین دینی و اخلاقی در بخش قرآن و عترت منتشر می‌شود.

امام علی علیه ‏السلام می‌فرمایند:

إذا رَغِبتَ فِى المَکارِمِ فَاجتَنِبِ المَحارِمَ

اگر خواهان مکارم و بزرگوارى ‏ها هستى از حرام‏ها دورى کن.

غرر الحکم، ح. ۴۰۶۹

ما هرشب منتظر طلوع خورشيد فردا هستيم، اما معناي انتظار خورشيد آن نيست كه دست روي دست بگذاريم و تا صبح در تاريكي به سر بريم، بلكه هركس اتاق خود را روشن مي كند. ما در زمستان منتظر فرا رسيدن تابستان هستيم، ولي انتظار تابستان به آن معنا نيست كه در زمستان بلرزيم و اتاق خود را گرم نكنيم.

در زمان غيبت امام زمان (عجل الله) نيز بايد به مقدار توانِ خود با ظلم مبارزه كنيم و در صدد اصلاح خود و جامعه برآييم. در روايات مي خوانيم: «أفضلٌ الاعمال اِنتظارٌ الفَرج »(1). بهترين عمل، انتظار آمدن حضرت مهدي (عجل الله) است.

براساس حديث مذكور، انتظار حالت نيست؛ بلكه عمل است: «افضل الاعمال».  بنابراين، منتظران واقعي بايد اهل عمل باشند. منتظران مصلِح بايد خود صالح باشند. وظيفه منتظران واقعي در زمان غيبت،خودسازي و امر به معروف و دعوت به حق و آگاه سازي ديگران است .(2)

منابع:

1- بحار ، ج 75 ، ص 208
2-كتاب پرسش هاي مهم پاسخهاي كوتاه حجه الاسلام قرائتي سوال34

سوار بر هلی کوپتر در آسمان کردستان بودیم.

دیدم صیاد مدام به ساعتش نگاه میکنه.

وقتی علت کارشو پرسیدم گفت: الان موقع نمازه بعدش هم به خلبان اشاره کرد که همین جا فرود بیا، خلبان گفت: این منطقه زیاد امن نیست، اگه اجازه بدین تا مقصد صبر کنیم.

گفت اشکالی نداره، ما باید همین جا نماز بخوانیم! هلی کوپتر نشست، صیاد با آب قمقمه ای که داشت وضو گرفت و به نماز ایستاد، ما هم به او اقتدا کردیم.

تا حالا روی نوشته های دیوار ها دقت کردید؛ لطفا گارک نکنید! پرسپولیس سروره استقلال ! پارک،مساوی با پنچری! لطفا آشغال نریزید! 

ل ع ن ت بر پدر و مادر کسی که اینجا آشغال بریزد و جمله هایی مانند آن.

چه خوب بود برخی از همین جملات مثلا هیمن چند جمله آخر را روی قلبمان می نوشتیم و اجازه نمی دادیم هرکسی  هر آشغالی دارد روی قلبمان بریزد، یا اگر خواست پارک کند، با یک نه قاطعانه، چارچرخش را پنچر می کردیم.

امام صادق(علیه السلام) چه زیبا فرمودند: 

«قلب حرم خداست، در حرم خدا، غیر خدا راه مده»

منبع: بحارالانوار/ ج 7/ ص 25