در کتب مختلف، از راويان متعدّدی همانند سلمان فارسی، عمّار ياسر، ابوذر غفاری، عبداللّه بن مسعود، عبداللّه بن عبّاس و… آورده‌اند که چون خداوند متعال، مکّه را توسّط پيامبر(صل الله علیه و آله) و با فداکاری امام علی(علیه السلام) فتح کرد، پيش از آن که حضرت رسول(صل الله علیه و آله) عازم و آماده جنگ هَوازن گردد، در حضور جمعی خطاب به علی(علیه السلام) اظهار داشت: «ای علی! برخيز و به همراه اصحاب در گوشه‌ای از قبرستان بقيع وارد شده و هنگامی که خورشيد طلوع نمود، با وی سخن بگو.»

علی بن ابی طالب(علیه السلام) طبق دستور حضرت رسول(صل الله علیه و آله) بلند شد و به همراه بعضی از اصحاب به قبرستان بقيع رفت و چون خورشيد طلوع کرد؛ آن را مخاطب قرار داد و گفت: «سلام بر تو ای آفریده جدید خدا و مطیع او»؛ خورشيد نیز جواب سلام حضرت علی(علیه السلام) را اين چنين پاسخ گفت: «و عليک السّلام يا اخا رسول اللّه و وصيه و حجّة اللّه علي خلقه».

بعد از آن، مولای متّقيان علی(علیه السلام) به شکرانه چنين کرامت و عظمتی که خداوند متعال عطايش فرموده بود، سر بر خاک نهاد و سجده شکر به جای آورد. سپس حضرت رسول(صل الله علیه و آله) او را گرفت و بلند نمود و فرمود: «ای حبيب من! تو را بشارت باد بر اين که خداوند به ميمنت وجود تو بر ملائکه؛ و بر اهل آسمان مباهات می‌کند.»، و پس از آن افزود: «شکر و سپاس می‌گويم خدا را، که مرا بر ساير پيامبران فضيلت و برتری بخشيد، همچنين مرا به وسيله علی بن ابی طالب که سيد تمام اوصياء است تأييد و ياری نمود.»

پس از این، جناب عمر و ابوبکر و مهاجر و انصار که سخن خورشید را شنیده بودند و در حالی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) از آن جا بازگشته بود، آنان نیز برخاستند و به سوی رسول خدا(صل الله علیه و آله) آمدند و گفتند: «یا رسول الله(صل الله علیه و آله)، ما درباره علی(علیه السلام) می‌گوییم انسانی است مثل ما، ولی خورشید او را خطاب کرد آن طور که خداوند خودش را خطاب کرده»، پیامبر فرمود: «چه شنیدید از او؟»، آن‌ها گفتند: «شنیدیم که خورشید گفت: سلام بر تو ای اول.»، پیامبر(صل الله علیه و آله) فرمود: «خورشید راست گفت، او اول کسی است که به من ایمان آورد.»، آن‌ها سپس گفتند که خورشید گفت: «ای آخر.»، پیامبر اسلام(صل الله علیه و آله) فرمود: «راست گفت، او آخرین کسی است که متعهد امر من می‌شود و مرا غسل می‌دهد و کفن می‌کند و در قبرم می‌گذارد.»

در ادامه، آن چند نفر که شاهد ماجرا بودند، گفتند: «شنیدیم که خورشید گفت: ای ظاهر.»، پیامبر اسلام(صل الله علیه و آله) فرمود: «راست گفت، او آن کسی است که علم مرا ظاهر می‌کند.»، سپس گفتند: «شنیدیم ک خورشید می‌گفت: ای باطن.»، رسول الله(صل الله علیه و آله) فرمود: «راست گفت، همه سر مرا پنهان می‌سازد.»، پس از آن برخاستند و گفتند: «محمد ما را در تاریکی شدیدی انداخته است و از در مسجد خارج شدند.

به نقل از جابر بن عبداللّه انصاری، امام باقر(علیه السلام) فرموده‌اند: «خورشيد هفت مرتبه با حضرت علی(علیه السلام) سخن گفت و تکلّم کرد.

وقتي از کرامات ايشان صحبت می‌شود و وقتي پای صحبت علی شناسان می‌نشينيم تازه مفهوم اين جمله را که گفته‌اند علی انسانی بود فراتر از زمان خودش، را درک خواهيم کرد و بايد اعتراف کرد که علي ماورايی زمان و مکان است، و او از همه زمان ها فراتر است، همانست که نه می‌توان خدايش خواند و نه بشر، واقعا که عقل در تحير می‌ماند.

 
منابع:

1- کتاب چهل داستان و چهل حديث از أميرالمؤمنين علی(علیه السلام)، عبدالله صالحی

2- برگرفته از سیصد و بیست داستان از معجزات و کرامات امام علی(علیه السلام)