آیت الله حائری شیرازی :

شما نمی دانید نواب کی بود! آدم وقتی به او خبر بدهند که الان حکم اعدامت آمد و او سجده شکر بکند، خیلی مهم است. این روحیه، بخاطر همین اذان گفتنش بود.

یک بار اذان بگویید؛ آن وقت می فهمید یعنی چه؟ آنقدر ملامتت می کنند، آنقدر نق بهت می زنند که توبه کنی و دیگر نکنی؛ اما باید حریف باشی، وقتی حریف شدی؛ مستحق می شوی. بعد یک وقتی، پرده از جلوی چشمت باز می شود؛ می بینی جز خدا هیچ چیز نیست: «بی خود از شعشعه پرتو ذاتم کردند» پیش می آید برایت! من به شما وعده می دهم که هرکدامتان تقید به اذان کردید، به این برسید. و البته سخت است، خیلی نادر، انسان هایی به این می رسند.

خدای تعالی هم وقتی می خواهد بین همه ی عالم، یک مومنی را به عنوان نمونه مثال بزند، همسر فرعون را مثال می زند: «ضرب الله مثلاً للذین آمنوا امراة فرعون» چون او «الذاکر فی الغافلین» (یادکننده خدا در میان غافلان) است.