اهدای خون ، اهدای زندگی است .

بارها و بارها این عبارت را خواندم و به آن فکر کردم . این عبارت یک معنای ظاهری و کاملا سطحی دارد و آن اینکه ، با اهدای خون به فرد نیازمند حیاتی دوباره به او ببخشیم . اما آیا فقط همین معنا و مفهوم را می توان از این عبارت برداشت کرد . به نظر من معنای اصلی در لابلای این کلمات نهفته است و رسیدن به آن نیاز به کمی فکر و دقت دارد . ما همیشه تصور کرده ایم که اهدای خون فقط به بیمار نیازمند به خون کمک می کند در صورتیکه اهدای خون در درجه اول به خود فرد اهدا کنند کمک می کند تا بدن او از سلامتی بیشتری برخوردار شود .

مطمئنا کسی که با اهدای خون خود حیات دوباره به دیگری می بخشد موفق به انجام کاری بسیار بزرگ شده که او را از نظر روحی و معنوی ارتقاء می دهد .زیرا که نجات حیات یک انسان برابر با حیات جمیع بشر دانسته شده است تا آنجا که می فرماید :

« و من احیاها فکانما احیا الناس جمیعا » هر کس نفسی را حیات بخشد (از مرگ نجات دهد ) مثل آن است که همه مردم را حیات بخشیده . سوره مائده – آیه 32