اِنَّكَ لَا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ( سورة القصص الایة : 56 ) در حقيقت ، تو هر كه را دوست دارى نمى توانى راهنمايى كنى ، ليكن خدا است كه هر كه را بخواهد راهنمايى مى كند ، و او به راه ‌يافتگان داناتر است .

بعضى اهل خلاف ، آيه را در شأن حضرت ابو طالب علیه السلام ، و سخنانى ناشايسته گفته ‏اند ، لكن تمام از درجه اعتبار ساقط و احاديث بسيار در شأن آن حضرت وارد شده از جمله :

1 -  شيخ طوسى ( رحمة اللّه علیه ) به اسناد خود از مفضل بن عمر روايت نموده از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام از پدران بزرگوار خود كه حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در رحبه كوفه « رحبه : فضاى خانه را گويند » نشسته و مردم مجتمع بودند ، پس مردى برخواست و گفت : يا امير المؤمنين تو به اين مكان بلند هستى كه خدا به تو داده و پدر تو در آتش است . حضرت فرمودند : ساكت شو! خدا دهان تو را بشكند ! قسم به آن كسى كه مبعوث ساخت حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله وسلم را به نبوت بر حق ، اگر شفاعت كند پدر من هر گنهكار را كه در زمين است ، هر آينه خداوند قبول فرمايد شفاعت او را در حق همه ؛ چگونه پدرم را عذاب نمايد در آتش و حال آنكه پسر او قسيم نار است . پس فرمود : به آن كسى كه مبعوث ساخت حضرت محمد را به حق ، كه نور ابى طالب در روز قيامت خاموش كند انوار همه خلق را ، مگر پنج نور را : نور حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله وسلم ، نور من ، نور فاطمه ، نور حسن و حسين و اولاد حسين را از ائمه صلوات الله وسلامه علیهم اجمعین به جهت آنكه نور پدر من از نور ماست ، آن نورى كه خلق فرموده خدا آن را ، پيش از آنكه خلق فرمايد آدم را به دو هزار سال .

2 - علامه مجلسى ( رحمة اللّه علیه ) در مرآت العقول ؛ روايت نموده از ابان بن ابى محمود : مردى از شيعه نوشت به حضرت امام على بن موسى الرضا عليهما السّلام : فدايت شوم بدرستى كه من شك دارم در اسلام ابى طالب . پس نوشت حضرت به او : « و من يشاقق الرّسول من بعد ما تبيّن له الهدى و يتّبع غير سبيل المؤمنين- الخ » بدرستى كه تو اگر اقرار نكنى به ايمان ابى طالب ، بازگشت تو ، به آتش مى‏باشد .

3 - از حضرت امام امام جعفرصادق عليه السّلام مروى است كه فرمود : انّ مثل أبي طالب مثل اصحاب الكهف حين اسرّوا الايمان و اظهروا الشّرك فاتاهم اللّه اجرهم مرّتين : مثل ابى طالب مثل اصحاب كهف است ، هنگامى كه پنهان داشتند ايمان را و ظاهر كردند شرك را ، پس عطا فرمود خدا اجر ايشان را دو برابر .

 و عاقل لبيب را البته به همين مقدار كافى خواهد بود.

( تفسير اثنا عشري ، مرحوم حسین حسینی شاه عبد العظیمی جلد ‏10 ، صفحه : 159 ) .

قرآن کریم، کتاب سعادت بشر و معجزه جاوید پیامبر بزرگ اسلام، حضرت محمد مصطفی (ص) است. در اینجا به دانستنی‌های جالبی از قرآن اشاره می‌کنیم.

آیا میدانید که … چهار عبارت قرآنی هست که در هر یک از آن‌ها، چهار تشدید متوالی وجود دارد:
1. نسیّاً رَّبُّ السّماوات (مریم، 64 و 65)؛
2. فی بحرٍ لُّجّیٍّ یَّغْشاه موج (نور، 40)؛
3. قولاً مّن رَّبٍّ رَّحیم (یس، 58)؛
4. ولقد زّیّنّا السَّماءَ (ملک، 5)

آیا میدانید که … تعداد 1015030 نقطه در قرآن بکار رفته است.
آیا میدانید که … تعداد 5098 محل وقف در قرآن وجود دارد.
آیا میدانید که … تعداد 39586 عدد کسره در قرآن بکار برده شده است.

آیا میدانید که … قرآن در 23 سال بر پیامبر نازل شد.

————————————————–
آیا میدانید که … تعداد 19253 عدد تشدید در قرآن بکار برده شده است.
آیا میدانید که … بهترین نوشیدنی که در قرآن ذکر شده، شیر می‌باشد.
آیا میدانید که … بهترین خوردنی که در قرآن ذکر شده، عسل می‌باشد.
آیا میدانید که … بزرگ‌ترین عدد در سوره صافات آیه 147 آمده که صد هزار می‌باشد.
آیا میدانید که … کمترین حرفی که در قرآن بکار رفته، حرف (ظاء) می‌باشد.

————————————————–

آیا میدانید که … در سوره نساء به قوانین ازدواج اشاره شده است.
آیا میدانید که … آیه‏ای که سر بریده امام حسین (ع) در شام تلاوت نمود، آیه 9 سوره کهف می‌باشد.
آیا میدانید که … در آیه 6 سوره مائده، مراحل وضو بیان شده است.
آیا میدانید که … حضرت سلیمان نخستین شخصی بود که «بسم الله الرحمن الرحیم» نوشت.
آیا میدانید که … حضرت موسی (ع) داماد حضرت شعیب (ع) بود.

————————————————–
آیا میدانید که … بزرگ‌ترین سوره قرآن دارای 25500 حرف می‌باشد.
آیا میدانید که … تعداد کلمات سوره تکویر برابر با تعداد سوره‌های قرآن است.
آیا میدانید که … سوره اخلاص به نسب نامه خداوند معروف است.
آیا میدانید که … سوره حمد دو بار بر پیامبر نازل شده، یک‌بار در مکه و یک‌بار در مدینه.
آیا میدانید که … سوره عادیات منسوب به حضرت علی (ع) است.

————————————————–

آیا میدانید که … حضرت ادریس (ع) اولین شخصی بود که لباس دوخت و خط نوشت.
آیا میدانید که … پرنده‏ای که در دربار حضرت سلیمان (ع) خدمت می‌کرد، (هدهد) نام داشت.
آیا میدانید که … به حیوانی که از طرف خدا وحی شد، زنبور بود. (آیه 68 سوره نحل)
آیا میدانید که … صحیفه سجادیه به خواهر قرآن معروف است.
آیا میدانید که … رودکی، ناصرخسرو و حافظ شاعرانی بودند که در نوجوانی حافظ کل قرآن بودند.

————————————————–
آیا میدانید که … سلمان فارسی اولین شخصی بود که سوره حمد را به زبان فارسی ترجمه کرد.
آیا میدانید که … استاد محمود خلیل الحصری، اولین کسی بود که قرآن را به روش ترتیل خواند.
آیا میدانید که … قرآن دارای 114 سوره است.
آیا میدانید که … قرآن دارای 30 جزء است.
آیا میدانید که …  قرآن دارای 120 حزب است.

منبع :anjoman.tebyan.net

اگر ما می بینیم امام این قدر می تواند در میان مردم ایران و جهان نفوذ کند و در بین جوانان این چنین دلباخته داشته باشد و در قلوب مردم دنیا نفوذ کند، به خاطر آن اخلاصشان بود. اگر می بینیم امام آن وقت که می خواهد مبارزه را با رژیم طاغوتی، شروع کند از هیچ چیز نمی ترسد

ــ اول می خواهد همه ی علما را جذب و با همکاری هم کار کنند ــ وقتی می بیند برخی علما کوتاه می آیند خودش جلو می افتد. خطر زندان، تبعید و همه چیز را تحمل می کند، این به واسطه همان اخلاص است.

او می فهمد در آن شرایط، تنها راه دفاع از اسلام همین است. من خودم شاهد بودم که فرمایشات بعضی از آقایان در آن ایام، تخطئه امام بود! در حوزه به عنوان اینکه افرادی کشته می شوند، خونریزی می شود، عدّه ای با قیام امام، مخالف بودند، می گفتند: جواب این خون ها را چه کسی می دهد ولی ایشان محکم ایستاد؛ چون می دانست راه واقعی همین است و در جواب اعتراض ها می فرمود: هر چه امیرالمؤمنین علیه السّلام جواب داد من هم می دهم. این نتیجه ی عمل عالم مخلص است. همین حالت اخلاص بود که همه، حتی دنیا را جذب کرد. ما ارزش امام را نمی دانیم؛ در حالی که حضرت امام اسلام را احیا کرد. الان اسلام و مخصوصاً تشیّع، جایگاه خاصی در سراسر جهان پیدا کرده است و بسیاری راغب هستند و می خواهند که تشیّع را بشناسند و همه اینها نتیجه اخلاص امام است.

نتیجه می گیریم که آنچه مهم است و آنچه برای انسان می ماند همین اخلاص است. طلبه ای که در آغاز راه طلبگی است، باید سعی کند این حالت را در خود ایجاد و تقویت کند.

منبع :

رهنمود هایی ب طلاب دانشجویان از منظر ایت الله ابراهیم امینی

رسول اسلام صلّی الله علیه وآله فرمودند : «هر کس دوست داشته باشد مردم در برابرش قیام کنند ــ توقع احترام داشته باشد ــ جایگاهش پر از آتش می شود»[1]؛ یعنی جایگاهش دوزخ خواهد بود.

عده ای چنین هستند که اگر به آنها احترام نکنند، ناراحت می شوند. البته احترام یک وظیفه دینی و فضیلت است، امّا کسی که دوست بدارد که مردم او را احترام کنند، آفت حب جاه در او رسوخ کرده است؛ حالتی که اگر یک وقت، احترامش نکنند آن را توهین به خود بداند.

ائمه معصومین علیهم السّلام وقتی به مجلسی وارد می شدند، کسی بلند نمی شد و آن طور که ما تصور می کنیم احترام نمی کردند اصلاً در آن زمان معمول نبوده که مردم جلوی پای پیغمبر یا امام بلند شوند. ظاهراً این یک رسم ایرانی است. اعراب به صورت دیگری احترام می کردند. به هر حال اصل احترام کردن وظیفه است، به هر شکلی که باشد، امّا اینکه کسی توقع داشته باشد، او را احترام کنند یک مصیبت است.

منبع:

رهنمودهایی ب طلاب دانشجویان جوان از منظر ایت الله ابراهیم امینی

عالم برزخ فوایدی دارد که یکی از آن‌ها جبران اعمالی از انسان فوت شده است؛ یعنی اگر کسی مدیون خدا و خلق باشد می‌تواند وصیت کند تا ورثه انجام دهند و از این طریق از متوفی رفع عِقاب خواهد شد.
کارگر آنلاین : در مورد فلسفه وجود عالم برزخ و ضرورت آن چند نکته وجود دارد:

۱-انسان تا دوران تکامل برزخ را سپری نکند ورود به عالم دیگر برای او میسر نمی‌شود آدمی برای نیل به بهشت و جهنم ابدی باید شرایط برزخی را بگذراند تا در سایه تکامل ذاتی و جوهری جسم و روح مناسب با ابدیت را احراز نماید.

۲-عالم برزخ فوایدی دارد که یکی از آن‌ها جبران اعمالی از انسان فوت شده است؛ یعنی اگر کسی مدیون خدا و خلق باشد می‌تواند وصیت کند تا ورثه انجام دهند و از این طریق رفع عقاب از متوفی خواهد شد و عالمی نو ایجاد گردد و حیات نوین انسان‌ها در آن عالم جدید صورت گیرد. با این حال راهی جز این نیست که در میان دنیا و آخرت برزخی باشد و ارواح بعد از جدا شدن بدن‌های مادی عنصری به برزخ منتقل گردند و در آنجا بمانند و پس از پایان دنیا و آغاز قیامت همه با هم محشور شوند. زیرا ممکن نیست هر انسان برای خود مستقلاً قیامتی داشته باشد چرا که قیامت بعد از فناء دنیا و تبدیل زمین و آسمان‌ها به زمین و آسمان‌های دیگر است.

۳-از روایاتی استفاده می‌شود که در برزخ پاره‌ای از کمبود‌های تعلیم و تربیت افراد مومن جبران می‌گردد درست است که آنجا جای انجام عمل صالح نیست ولی چه مانعی دارد که محل معرفت بیشتر و آگاهی افزونتر باشد؟ حدیثی از امام موسی بن جعفر (ع) است: هر کس از دوستان و پیروان ما بمیرد و قرآن را به طور کامل فرا نگرفته باشد در قبرش به او تعلیم داده می‌شود تا خداوند به این وسیله درجاتش را بالا ببرد، چون درجات بهشت به اندازه آیات قرآن است به او گفته می‌شود بخوان و بالا رو، او می‌خواند و بالا می‌رود.

بیشتر بخوانید: بهشت و جهنم در روز قیامت در کجا برپا می‌شود؟

۴-خداوند در سوره کهف آیه ۱۹ قرآن مجید می‌فرماید: هنگامی که قیامت برپا می‌شود و با نفخ صور اول همگی می‌میرند و با صور دوم زنده می‌شوند وقتی ملائکه از مدت اقامت در برزخ از آن‌ها می‌پرسند: چه مقدار در عالم برزخ اقامت نمودید؟ می‌گویند: گویا یک روز یا نصف روز در آنجا مقیم بودیم بنابراین اگر با دیدگاه عمیقی نگاه کنیم تمام عالم برزخ نسبت به قیامت خواب است، ولی روایات آمده که بعضی از ارواح ضعیف و مستضعف که نه از عذاب برزخ برخوردارند و نه از نعمت‌های آن بهره مندند در عالم برزخ به صورت انسان خوابیده بسر می‌برند و از برزخ جز یک ترسیم خواب آلودی بیش ندارند. بسیاری از افراد علاقه دارند که از زندگی انسان در برزخ و حقیقت این عالم آگاهی کامل به دست آورند، ولی باید توجه داشت که آگاهی کامل از جهان برزخ برای ما امکان پذیر نیست و تا انسان گام در آن جهان نگذارد نمی‌تواند به کیفیت آن پی ببرد.

به قول یکی از بزرگان عالم برزخ نسبت به این دنیا مانند همین دنیا نسبت به شکم مادر است اگر به بچه در شکم مادر بگویند در ورای این محل تو عالمی است که بسیار بزرگتر از شکم مادر است نمی‌تواند ادارک کند و بفهمد با این حال می‌توان صورتی ناقص و شبحی مبهم از آن جهان را ترسیم کرد از این رو بدن برزخی و عذاب و نعمت‌های آنجا را به لذت و یا نعمت‌های موقع خواب تشبیه کرده اند اگر آن چه را در جهان رویا و در عالم تصور از خود مشاهده می‌کنیم با واقعیتی بیشتر و حقیقتی روشن‌تر تجلی کند باید نام آن را زندگی برزخی بگذاریم. موجوداتی که در عالم برزخ هستند ماده ندارند، اما شکل و صورت و حد دارند. آنجا عالم مجردات است لکن به صراحت آخرت هم نیست در جهان برزخ آثار ماده مثل گرمی و سردی و شیرینی و تلخی و شادمانی و غمگینی وجود دارد هر چند خود ماده وجود ندارد. بدن ما در برزخ بدن مثالی است. یعنی از لحاظ شکل به عین همین بدن است، ولی دیگر جسم و ماده نیست بلکه لطیف است.

۵-آیا تمام کسانی که از دنیا می‌روند و به جهان برزخ منتقل می‌شوند همه حیات آگاهانه دارند؟ یا گروهی همانند کسانی که به خواب فرو می‌روند حیات برزخیشان ناآگاهانه است و گویی در قیامت از خواب بیدار می‌شوند و هزاران سال را ساعتی می‌پندارند؟ از آیه ۵۵ سوره روم معنای دوم استفاده می‌شود که فرموده است: یُوم تَقُومْ الساعُهْ یْقْسِمْ الْمْجًرِمْونُ مالَبِثُوا غَیًرُ ساعُهٍ روزی که قیامت برپا می‌شود گناهکاران سوگند یاد می‌کنند که جز ساعتی توقف نکرده اند. البته این معنی در صورتی است که آیه را به معنی ناچیز بودن عالم دنیا یا عالم برزخ در برابر قیامت تفسیر نکنیم، ولی بعضی از آیاتی که به مساله برزخ اشاره می‌کند مثل آیه ۱۰۰ سوره مومنون مطلق و عام است که می‌فرماید: «من وارئهم برزخ الی یوم یبعثون» و از روایات فشار قبر هم استفاده می‌شود که عمومیت دارد و همه به استثنای بعضی از اولیاء الله به آن گرفتار می‌شوند و سووال قبر گرچه در روایات برای دو گروه ذکر شده کسانی که دارای ایمان خالص و یا کفر خالص اند و بقیه به حال خود رها می‌شوند، اما تعبیر «یلهی عنهم» مفهومش این نیست که آن‌ها برزخ ندارند بلکه سوال قبر در باره آن‌ها نیست.

اما در روایات زیادی وارد شده که ارواح مومنین در وادی السلام جمع می‌شوند که سرزمینی است در نجف اشرف که وادی ولایت است در پشت کوفه، چون قبل از دفن جسد مطهر علی (ع) در نجف اشرف شهری نبوده است بلکه بیابانی بوده یک فرسنگ از کوفه دورتر لذا نجف را ظَهر کوفه می‌گویند. حبه می‌گوید: من با امیر المومنین (ع) به سوی ظَهر کوفه از کوفه خارج شدیم حضرت در قبرستان وادی السلام توقف نمود همانند کسی که در مقابل مردمی برای مکالمه ایستاده است من نیز با قیام آن حضرت ایستادم تا خسته شدم ناچار نشستم مدتی گذشت و دوباره بپا خاستم و آنقدر ایستادم که مثل بار اول دچار خستگی شدم مجدداً نشستم پس از مدتی برخاستم عبا را از دوش گرفتم و به علی (ع) عرض کردم من از این هم سر پا ایستادن بر شما می‌ترسم ساعتی استراحت کنید و عبای خود را گستردم تا حضرت بنشیند حضرت فرمود:‌ای حبه این قیام و توقف من چیزی جز تکلم و انس با مومن نبود عرض کردم: آیا مردگان هم با یکدیگر تکلم و انس و الفت دارند؟ فرمود: بلی اگر پرده در جلو دیدگان تو برداشته شود آن‌ها را می‌بینی که حلقه حلقه نشسته و با عمامه خود یا چیز دیگری پشت و ساقه‌های پای خود را به هم بسته و بدین طریق نشسته و گفتگو دارند عرض کردم آیا آن‌ها اجسامی هستند یا ارواحی؟ حضرت فرمود: بلکه ارواح هستند و هیچ مومنی در سرزمینی نمی‌میرد مگر آنکه به روح او گفته می‌شود که به وادی السلام ملحق شود و وادی السلام بقعه‌ای از بهشت عدن است چنین برداشت می‌شود که هر چیزی حتی ساختمان‌ها و انسان‌ها و حیوان‌ها یک صورت ظاهری و مادی دارند و یک صورت باطنی و ملکوتی مکه‌ای که انسان زیارت می‌کند صورت برزخی کعبه است که مادی نیست، ولی صورتش عین مکه است.

۶-از منابع موجود استفاده می‌شود که با فرا رسیدن مرگ نه تنها شعاع دید و درک انسان کمتر نمی‌شود بلکه بیشتر نیز می‌شود، پیامبر (ص) می‌فرماید: مردم خوابند همین که می‌میرند بیدار می‌شوند. این جمله را به دو گونه می‌توان معنی کرد:

۱ ـ. منظور این است که در دنیا چیز‌هایی وجود دارد که انسان از آن‌ها غافل است، ولی پس از مرگ متوجه آن‌ها می‌شود و کنایه از هوشیاری بعد از غفلت است.

۲ ـ. معنای دیگر که استاد شهید مطهری بیشتر بر آن تکیه دارد این است که درجه حیات بعد از مردن از پیش از مردن کامل‌تر و بالاتر است همان طور که انسان در حال خواب از درجه درک و احساس ضعیفی برخوردار است حالتی نیمه زنده و نیمه مرده دارد و هنگام بیداری آن حیات کاملتر می‌شود همچنین حالت حیات انسان در دنیا نسبت به حیات برزخی درجه‌ای ضعیف‌تر است و با انتقال انسان به عالم برزخ کاملتر می‌شود.

۳-مومنین با توجه به درجه‌ای که دارند در عالم برزخ و قبر در صفا و خوشی بسر می‌برند و حتی جسد برخی از آن‌ها در قبر تازه است و هیچ‌گونه فساد و تغییری در بدن آن‌ها صورت نگرفته است، از امیر المومنین (ع) روایت است که فرشتگان دری از بهشت بر مؤمن می‌گشایند و به او میگویند بخواب در حالی که چشمت روشن باد مانند خواب گوارای جوان، زیرا خدای تعالی می‌فرماید: بهشتیان در آن روز بهترین قرارگاه و زیباترین مکان‌ها قرار دارند. امام صادق (ع) می‌فرماید: وقتی مومن بمیرد هفتاد هزار فرشته او را تا قبرش تشییع می‌کنند و هنگامی که داخل قبرش نمایند نکیر و منکر به نزد او می‌آیند پس از سوال از ایشان آن دو فرشته قبرش را به اندازه‌ای که چشمش ببیند وسعت می‌بخشند و از بهشت برای وی غذا می‌آورند و روح و ریحان بر او داخل کنند.

منبع: پایگاه عرفان