اگر ما می بینیم امام این قدر می تواند در میان مردم ایران و جهان نفوذ کند و در بین جوانان این چنین دلباخته داشته باشد و در قلوب مردم دنیا نفوذ کند، به خاطر آن اخلاصشان بود. اگر می بینیم امام آن وقت که می خواهد مبارزه را با رژیم طاغوتی، شروع کند از هیچ چیز نمی ترسد

ــ اول می خواهد همه ی علما را جذب و با همکاری هم کار کنند ــ وقتی می بیند برخی علما کوتاه می آیند خودش جلو می افتد. خطر زندان، تبعید و همه چیز را تحمل می کند، این به واسطه همان اخلاص است.

او می فهمد در آن شرایط، تنها راه دفاع از اسلام همین است. من خودم شاهد بودم که فرمایشات بعضی از آقایان در آن ایام، تخطئه امام بود! در حوزه به عنوان اینکه افرادی کشته می شوند، خونریزی می شود، عدّه ای با قیام امام، مخالف بودند، می گفتند: جواب این خون ها را چه کسی می دهد ولی ایشان محکم ایستاد؛ چون می دانست راه واقعی همین است و در جواب اعتراض ها می فرمود: هر چه امیرالمؤمنین علیه السّلام جواب داد من هم می دهم. این نتیجه ی عمل عالم مخلص است. همین حالت اخلاص بود که همه، حتی دنیا را جذب کرد. ما ارزش امام را نمی دانیم؛ در حالی که حضرت امام اسلام را احیا کرد. الان اسلام و مخصوصاً تشیّع، جایگاه خاصی در سراسر جهان پیدا کرده است و بسیاری راغب هستند و می خواهند که تشیّع را بشناسند و همه اینها نتیجه اخلاص امام است.

نتیجه می گیریم که آنچه مهم است و آنچه برای انسان می ماند همین اخلاص است. طلبه ای که در آغاز راه طلبگی است، باید سعی کند این حالت را در خود ایجاد و تقویت کند.

منبع :

رهنمود هایی ب طلاب دانشجویان از منظر ایت الله ابراهیم امینی