در قرآن، حضرت عیسی (ع)، یک پیامبر «اولوالعزم» معرفی شده است. این پیامبران دارای ارزش های

روحانی و اخلاقی و علمی بالایی هستند و در صفاتی چون تقوا و توجه به خداوند، و صبر و عفو و بخشایش،

سرآمد دیگران هستند. قرآن، سخنان حضرت عیسی (ع) در گاهواره را چنین نقل می فرماید: «منم بنده

خدا، که به من کتاب داده و مرا به پیامبری برگزیده است; هر جا که باشم مرا با برکت ساخته و تا زنده ام به

نماز و زکات سفارش کرده است; و مرا نسبت به مادرم نیکوکار کرده و زورگو و نافرمانم نگردانیده است.»

در قرآن، یک ویژگی استثنایی برای حضرت عیسی (ع) ذکر شده و او به مقامی پرافتخار نایل گردیده است،

به گونه ای که احدی از پیامبران این گونه ستوده نشده اند، «وجیها فی الدنیا و الآخرة؛ چون فرشتگان به

مریم گفتند: «خدا تو را به “کلمه ای” که نامش “عیسی بن مریم” است بشارت می دهد، او که “وجیه و

آبرومند در دنیا و آخرت"، و از مقربان درگاه خداست، و با مردم در گاهواره و در حالت کهولت (و میانسال

شدن) سخن می گوید; و او از صالحان و نیکوکاران است.» (آل عمران/ 45) اما کتاب مقدس دو چهره مختلف

از حضرت عیسی (ع) نشان داده است: یکی چهره اخلاقی و دیگری چهره انقلابی.

منبع:http://tahoor.com/fa/article/view/112075