ببینید چقدر ثواب گفته شده برای کسی که چشمش را از نامحرم بپوشاند. اگر به زمین نگاه کند، ثواب اعمال عبادی اهل زمین، برای آن است. به آسمان نگاه کند تسبیح و تقدیس ملائکه را برای او می نویسند.
 این ها برای چیست؟ برای این است که یک نفر یاد بگیرد که در مدیریت چشم و نگاه، اخلاص را به گونه‌ای مراعات کند که بوی شهوت ندهد. مشکل ما گاهی این است که به خودمان یاد می‌ دهیم خوب آدم‌ هایی باشیم و مراعات هم نکنیم. این دوگانگی شخصیت خیلی بد است. اگر نوع نگاه ها‌ آلوده باشد، حرف خوب هم بزند. این خیلی بد است. این، بار را به منزل نمی‌ رساند. چیزی نصیب ما نمی‌ شود.
 اگر هزار کتاب، بدانیم و بخوانیم و بنویسیم، به کار ما نمی‌ آید. باید درونمان یکدست، پاک و زلال و خدایی و از آلودگی‌ ها دور بشود، این اخلاص است. مسیر به سمت این، حرکت به سمت اخلاص است.

✍️ ملکوتیان