کلاه گیس از دوران باستان مورد استفاده قرار می‌گرفت. در آن زمان اولین کسانی که به کلاه گیس روی آوردند یا بهتر است بگوییم آن را ابداع کردند، مصریان بودند. مردم مصر بنا به دلایل مختلف از جمله شرایط نامساعد جوی و گرمای بیش از اندازه هوا و شیوع شپش مجبور بودند موهای سرشان را علیرغم میل باطنی‌شان بتراشند.
این مساله باعث شد دختران و پسران جوان که در تمام طول تاریخ به زیبایی و پوشش خود بسیار اهمیت می‌دادند، به فکر جایگزین کردن چیزی باشند که جای خالی موی سرشان را پرکند بنابراین کلاه گیسی را طراحی کردند که علاوه بر دارا بودن محاسنی برای زیبایی ظاهری‌شان، می‌توانست جلوی آفتاب سوختگی پوست سرشان را بگیرد و در ضمن از گرم شدن و گرگرفتگی پوست سرشان و بروز بیماری‌های قارچی جلوگیری ‌کند.
کلاه‌گیس ابتدا از الیاف گیاهی تولید می‌شد و مورد استفاده قرار می‌گرفت، زیرا الیاف گیاهی کمترین آسیب و حساسیت پوستی را به وجود می‌آورند. بتدریج کلاه گیس جزءلاینفک پوشش مصریان شد و تغییر و تحولات زیادی در نحوه تولید آن پدید آمد. تا جایی که در برهه‌ای از تاریخ مصر باستان، نوع و مدل کلاه‌گیس‌ها نشان‌دهنده ‌شأن و جایگاه اجتماعی مردم محسوب می‌شد. به همین خاطر طبقه اشراف کلاه‌گیس‌هایی با موی طبیعی و استانداردهای بهداشتی آن زمان بر سر می‌گذاشتند و طبقه متوسط کلاه‌گیس‌هایی تهیه شده از پشم گوسفند و طبقه فقیر از الیاف گیاهی استفاده می‌کردند.
زنان مصری طبقه بالای جامعه همیشه کلاه‌گیس‌هایشان را که با رشته تارهای طلا، قیطان و نیز مهره‌هایی که از عاج فیل تهیه می‌شد، تزئین می‌کردند. نکته جالب این بود که کم‌کم طرح و مدل کلاه‌گیس‌های زنانه رشد و تکامل پیدا کرد و پیشه‌ای پرطرفدار و تازه در آن زمان پا به عرصه گذاشت. زیبایی این کلاه‌گیس‌ها اندک‌اندک اقوام دیگر را نیز مجذوب خود کرد.
پس از مصریان باستان پوشش کلاه‌گیس در بین یونانی‌ها، رومیان، آشوریان و فینیقی‌ها نیز رواج پیدا کرد. رومیان باستان کلاه‌گیس‌های طبیعی خود را از موی بردگان تحت اختیار خود تولید می‌کردند. زنان یونانی نیز در بسط و گسترش مدل‌های مختلف کلاه گیس‌های زنانه آراسته به زیورآلات زمان خود از زنان مصر باستان عقب نماندند و بازار مدگرایی میان آنها نیز گرم و پر رونق شد. زنان طبقه مرفه در یونان باستان همیشه الگو و مدل زنان طبقه متوسط و پایین جامعه بودند به همین علت کلاه‌گیسی که بر سر می‌گذاشتند الگویی برای دیگر اقشار جامعه بود. البته با توجه به این‌که زنان طبقات دیگر جامعه قدرت مالی مناسب برای برخورداری از کلاه‌گیس با موی طبیعی نداشتند، به مدل‌هایی از پشم گوسفندان بسنده می‌کردند که زیبایی و جذابیت نوع طبیعی را نداشت.
در قرون وسطی نیز کلاه‌گیس‌ها وجه تمایز بزرگان کشور از دیگر اقشار جامعه بود.
یکی از ملکه‌های انگلیسی که به خاطر مدل‌های خاص کلاه گیسی که بر سر می‌گذاشت شهره عام و خاص شده بود، الیزابت اول است. علاقه وافر او به کلاه‌گیس‌های آراسته به زیورآلات گرانبهای دورانش او را از سایر بزرگان زمان خود متفاوت کرده بود.