پشت پرده بی‌عملی سی روزه علیه کرونا
رضا سراج کارشناس مسائل راهبردی در کانال شخصی خود در تلگرام نوشت:
بی‌عملی سی روزه (از ۶ اسفند تا ۶ فروردین) علیه کرونا چه پشت پرده‌ای دارد؟ این مهم سوالی است که ذهن متخصصان حوزه سلامت، نخبگان و آحاد مردم را به خود مشغول نموده است.
ماجرا از این قرار است؛ عده‌ای ساده‌اندیش بر این انگاره بودند که ایجاد بحران سلامت در ایران و کمک برخی طرف‌های خارجی، به ویژه انگلیس، می‌تواند منجر به شکل‌گیری کمپین کاهش تحریم‌های آمریکا علیه ایران گردد. از سوی دیگر، تعدیل شدن تحریم‌های آمریکا علیه ایران، راه را برای مذاکرات آینده فراهم خواهد کرد. از این رو ساده‌اندیشان و نفوذ پذیران به مدت سی روز سلامت جامعه ایران را رها کردند تا از رهگذر “بحران- مذاکره” ایده تعامل با کدخدا را بازسازی و جامعه ایران را نیز مجددا شرطی نمایند. در این رابطه عباس عبدی از تئوری پردازان اصلاح طلب نوشته است : “یکی از دلایلی که دولت تصمیمات سختگیرانه درباره کرونا اعمال نمی‌کند، این است که شرایط را بهترین فرصت برای حل تحریم‌ها و آغاز گفت‌وگو می‌داند.”
در نگاه اول به بی‌عملی سی روزه علیه ویروس منحوس کرونا، سهل‌اندیشی و شیفتگی برای مذاکره از آن فهم می‌گردد. اما در نگاه دوم به فاجعه‌ی ایجاد مخاطره برای سلامت جامعه و امنیت ملی، غیر از نفوذ پذیری و خیانت برداشت دیگری نمی‌توان داشت.
