#استاد_عالی :
?می گویند شبی دزدی با اره آهن بر قفلی را می برید یک کسی عبور می کرد گفت داری چکار می کنی؟ گفت: دارم ساز می زنم. گفت: پس چرا صدا ندارد؟ گفت: صداش فردا در می آید.
?حالا بسیاری از کارهایی ما که در روز می کنیم صدایش شب، سحر، نخواندن نماز اول وقت و نچشیدن شیرینی نماز در می آید. کسی که اخلاق خوبی ندارد و به واجبات مالی اش عمل نمی کند و زبانش را نمی تواند کنترل کند این شخص نمی تواند از دینداریش لذت ببرد. به هر مقدار که کم گذاشته، از آنجا کم می گذارند. دینداری برای ما کلفت و سختی پیدا می کند چون شیرینی آن را نمی توانیم خیلی درک کنیم و خیلی به بار نمی نشیند. طبیعی هم است چون دین مثل پازل می ماند. شما آن بخش از واجبات دین را و ترک حرامهای دین را عمل کنید همراه با اعتقاداتی که دارید، قطعاً می تواند برسید.
?پایگاه برنامه سمت خدا
صاحب دلی برای اقامۀ نماز به مسجدی رفت. نمازگزاران او را شناختند و خواستند که پس از نماز، بر منبر رود و آن ها را پند گوید. او نیز پذیرفت. نماز جماعت تمام شد. چشم ها همه به سوی او بود. مردِ صاحب دل برخاست و بر پلۀ نخست منبر نشست. گفت:”مردم! هرکس از شما که می داند امروز تا شب خواهد زیست و نخواهد مُرد، برخیزد.” کسی برنخاست. گفت:”حالا هرکس از شما که خود را آماده مرگ کرده است، برخیزد.” باز کسی برنخاست! سری تکان داد و گفت:”شگفتا از شما که به ماندن اطمینان ندارید، اما برای رفتن نیز آماده نیستید!”
?قطب شمال و قطب جنوب :?
?خورشید همیشه نورافشانی می کند و هیچگونه تبعیضی در بذل اشعه ندارد، ولی قسمت هایی از زمین مانند قطب شمال و جنوب به خاطر اینکه نمی توانند خود را در معرض نور خورشید قرار دهند، همیشه یخ زده و منجمد هستند و با اینکه خاک و آب قطبین مانند زمین های دیگر مستعد رشد هستند، همیشه در یخبندان به سر می برند.
?رحمت الهی دائمی است: « یا دائمَ الفَضلِ عَلَی البَریَّه ». اگر انسان موانع را برطرف کند، می تواند از آن رحمت های واسعه، بهره کامل را ببرد و به هر مقدار که در مقابل این تابش موانعی باشد، دل انسان منجمدتر می شود و این همان قساوت قلب است❤️. وقتی دنیا مانع تابش نور الهی و رحمت های واسعه ی ربوبی گردد، دل انسان یخ می بندد و برای ذوب این انجمادها باید ابتدا موانع را برطرف کرد.
?مثل ها و پندها ج ۱ آیت الله حائری شیرازی
❖✨ امیرالمؤمنین، مولا علی عليهالسلام فرمودند:
『در شگفتم از کسی که مرگ را فراموش می‌کند در حالی که دارد مردگان را می‌بيند!』
? نهج البلاغه، حکمت ۱۲۶
