بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرحیم

 شب عروسیمان در آن گیرودار پذیرایی از مهمان‌ها، به من گفت «بیا نماز جماعت…»
گفتم «نه، الان درست نیست، آخه مردم چی می‌گن!»
گفت«چی می‌خوان بگن؟»
گفتم «می‌خندن به ما!»
گفت «به این چیزا اصلاً اهمیت نده.»

اذان که گفته شد، بلند شد نماز بخواند. دید همه نشسته‌اند و کسی از جا بلند نمی‌شود. از همه مهمان‌ها خواست که آماده شوند برای نماز جماعت. همه هاج و واج به هم نگاه می‌کردند. نماز جماعت در مجلس عروسی؟ عجیب بود. سابقه نداشت. کم‌کم همه آماده نماز شدند.
گفتند «به شرط این‌که خود داماد امام جماعت بشه.» با اصرار همه، نماز جماعت را به امامت سید مسعود خواندیم؛ نمازی که هیچ وقت از حافظه‌مان پاک نمی‌شود.

 منبع:

راوی: همسر شهید سید مسعود طاهری

                                              اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و عجل فرجهم