ثم قد فارقنا عند تمام وقته و انقطاع مدته و وفاء عهده و نحن مودعوه » . این ماه بعد از آنکه پایانش فرا رسید ، از ما مفارقت و هجرت کرد و ما را تنها گذاشت . و ما هم اکنون با ماه خدا وداع می کنیم . «وداع من عز فراقه علینا» . چه وداعی ؟ وداع تشریفاتی ؟ نه ؛ وداع با دوست عزیزی که مفارقتش برای ما توانفرسات ؛ آن کس که اهل معنا بود خیرش در این ماه بیشتر شد و آن کس که گرفتار گناه بود از گناهش کاسته شد ما کسی را وداع می کنیم که رفتنش برای ما بسیار گران و سخت است و ما را غمگین می کند ، ماهی که شب و روزش رحمت بود.

امام سجاد(ع) فرمود : رمضان از اینکه منصرف شد و از ما فاصله گرفت ما را به وحشت انداخت ما دوست مهربان و پربرکتی را از دست می دهیم لذا به وحشت می افتیم از این رو بود که آخر ماه مبارک رمضان که می شد ، اولیای خدا احساس قربت می کردند ما باید حقی که او بر عهده ی ما دارد رعایت کرد و حرمتی که در پیش ما دارد ارج نهیم باید به تعهدی که بین ما و اوست وفا کنیم آنگاه چون این دوست عزیز از ما جدا می شود چنین می گوئیم که سلام بر تو ای بزرگترین ماه که به خدا انتساب داده گفته اند پس از عید فطر شش روز از اوایل شوال را به دعنوان بدرقه روزه بگیرید زیرا اگر کسی دوست عزیزی را بخواهد بدرقه کند چند قدم به همراه او می رود

منبع حکمت عبادات آیت الله جواد آملی ، ص 169