با شیوع ویروس کرونا علاوه بر آنکه عده‌ای از مردم درگیر بیماری شدند و عده زیادی هم درگیر رعایت شدید مسائل بهداشتی اما بخشی از جامعه که خرده‌فروش‌ها باشند از خالی‌شدن بازار از مردم ضرر مالی قابل توجهی کردند. در چنین وضعیتی به نظر می‌رسد که دولت باید با اِعمال سیاست‌های فوق‌العاده اقتصادی در کنار مهار کرونا جلوی ادامه ضرر کاسبان را بگیرد.

ابراهیم رزاقی، اقتصاددان باور دارد که سیاست‌های دولت حسن روحانی در سال‌های اخیر عملا اقتصاد ایران را به خارج از مرزها وابسته کرده است. او در تحلیل شرایط اقتصادی این ایام گفت: «اولین نکته‌ای درباره وضعیت نابسمان اقتصادی این روزهای ایران می‌توان گفت این است که چرا در ایران 4میلیون واسطه و در مقابل 20 مصرف‌کننده وجود دارند؟ واقعیت این است که در ایران سود تولید بسیار اندک است و کالای مشابه را می‌توان از خارج از کشور با هزینه بسیار کم وارد کرد و می‌دانید که در این چرخه عملا تولیدکننده نابود می‌شود. وارد کردن جنس در ایران برای دولت بسیار سودآور است زیرا با دلار 4هزار تومانی جنس را وارد می‌کند و با دلار 15هزار تومانی آن را به مصرف‌کننده تحویل می‌دهد. با نوع سیاست‌های اقتصادی که دولت در پیش گرفته است عملا اقتصاد ایران وابطه به خارج از مرزهاست. موضوع آسیب‌زننده دیگر سود بالای موارد غیرتولیدی است. یعنی در ایران خرید مسکن می‌تواند بسیار سودآور باشد و وقتی عمده مغازه‌دارها از مغازه را از مالک اجاره کرده‌اند سودی برایشان وجود ندارد».

او در انتقاد به سیاست‌های راست‌گرای دولت حسن روحانی ادامه داد: «در چنین شرایطی قربانیان فقط جان‌باختگان ویروس کرونا نیستند بلکه مردم فقیر هم قربانی هستند. اکنون باید سیاست‌های فوق‌العاده در نظر گرفته شود. یک سیاستی از دوران آقای هاشمی رفسنجانی در پیش گرفته شده بود که نفت را بفروشیم و همه‌چیز وارد کنیم که هنوز هم در دولت آقای روحانی عینا رعایت می‌شود. چنین سیاستی نه‌تنها زمینه تولید را فراهم نکرد که همه را دلال کرد و ظرفیت‌های تولید همه نابود شد. نفت روزی تمام می‌شود که آن روز اصلا دور هم نیست؛ بنابراین دولت باید مالیات بالا بگیرد تا همه را به سمت تولید سوق دهد».

رزاقی ادامه داد: «من نمی‌گویم که آن چهارمیلیون واسطه باید نابود شوند، خیر سخنم این نیست همان‌طور که آن 30میلیون بیکار، هفت میلیون خانواده بی‌مسکن و کارگرانی که با حقوق دو میلیون و خورده‌ای زندگی می‌گذرانند، نباید نابود شوند. رنج اخیر ایران نتیجه سیاست‌های لیبرالی آقای روحانی است. او باید در چنین شرایطی سیاست‌های فوق‌العادده اتخاذ کند».

این استاد پیشین دانشگاه تهران درباره نوع نگاه دولت به مردم اظهار کرد: «دولت مردم را دو شکل می‌بیند؛ یا پول‌دارند و باید به بهترین شکل زندگی کنند یا فقیرند که می‌توانند تحمل کنند و اگر از گرسنگی هم مُردند، چندان مهم نیست. واقعیت این است که اتفاقا افراد پول‌دار کمتر کرونا می‌گیرند زیرا با تغذیه مناسب سیستم ایمنی بدن‌شان قوی‌تر فقرایی است که غذای چندانی برای خوردن ندارند».

رزاقی در پایان در پاسخ به این پرسش که در مقطع کنونی دولت مشخصا باید چه اقدامی برای کاهش ضرر خرده‌فروش‌ها انجام دهد، گفت: «باید به آنها یارانه داده شود و از ثروتمندان کلان بگیرند و به تهی‌دستان بدهند. در مقطع کنونی مشخصا می‌توان به همان سیاست دولت جنگ رجوع کرد. این مشکل در دوران دفاع مقدس حل شده بود و به مردم کالابرگ داده می‌شد. به یاد داریم که در آن زمان تولیدات با قیمت ارزان‌تر به وزارت بازرگانی و تعاونی‌ها داده می‌شد که به توزیع‌کنندگان با قیمت کم بدهند تا در این چرخه هم کالا با قیمت کم به دست مردم برسد هم توزیع‌کنندگان که همان مغازه‌دارها باشند، متضرر نشوند. اما چه کسی می‌خواهد این سیاست اقتصادی را اجرا کند؟ دولت باید خودش دلار را وارد کند و به قیمت واقعی هم در جامعه پخش کند. دولت می‌تواند خودش برود از کشاروزان محصولات را بخرد تا دست دلالان کوتاه شود. علاوه بر تجربه دولت جنگ به کشورهای موفق دنیا نگاه کند. ما می‌توانیم تعاونی‌های تولید و توزیع را راه بیندازیم تا قدری از این شرایط عبور کنیم »