حسینعلی پورافضلی: مطابق آیات و روایات قرآن کریم نسخه شفابخش دردهای جسمی وروحی انسان هاست و به تأیید ائمه (ع) درمان همه دردها در قرآن وجود دارد.

امام رضا علیه السلام فرموده اند : هر کس که به بیماری ای مبتلا شده ، اگر سوره حمد را هفت مرتبه بخواند بهبود می یابد و اگر چنین نشد هفتاد مرتبه بخواند حتما بهبود می یابد . (1)

امام رضا (ع) در مورد ویژگی شفابخشی برخی از آیات قرآن فرمود: هر کس این دو آیه را سه مرتبه بر روغن یا سمن یا روغن بنفشه بخواند و آن روغن را درگوش خود بریزد گوشش شفا پیدا می کند . 1- (سوره مبارکه لقمان آیه 7) کَاَنْ لَمْ یَسْمَعْها کانَ فی اُذُنَیْهِ وَ قْرًا 2-(سوره مبارکه الاسراء آیه 36) اِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ ….. تا آخر آیه.

و در مورد مبتلا نشدن به دل درد فرمودند :اگر کسی در هر شب سوره قل اعوذبرب الناس و سوره قل اعوذ برب فلق را سه مرتبه و سوره قل هو الله احد را یکصد مرتبه واگر نتوانست پنجاه مرتبه بخواند پروردگار عالم او را از مرض دل درد دور می کند به این کار تا سر پیری مداومت داشته باشد .

امام رضا علیه السلام همچنین می فرمایند : هر که صداعى (سردرد) یا غیر آن عارض شود دستهاى خود را بگشاید و سوره فاتحه و قل هو الله احد و قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق بخواند و دست بر روى خود بکشد، آن آزار برطرف شود. (2)

در سیره امام رضا علیه السلام آمده است: ایشان در نماز صبح روز دوشنبه و پنجشنبه در رکعت اول سوره حمد و انسان و در رکعت دوم بعد از حمد سوره غاشیه را قرائت می نمود و می فرمود: هر کس در نماز صبح روز دوشنبه و پنجشنبه اینگونه نماز بخواند خداوند در این دو روز ایشان را از شرور در امان می دارد.

امام رضا(علیه‎السلام) همچنین در مورد خواص آیت الکرسی فرمود: کسى که به هنگام خواب آیة الکرسى بخواند، ان شاءالله از فلج شدن ترسى نخواهد داشت. و هر کس آن را پس از هر نمازى بخواند، هیچ گزنده زهردارى به او آسیب نخواهد رساند.(3)

و در مورد خوص سوره قدر می فرمایند: هر مؤمنی که هنگام وضو گرفتن سوره قدر را بخواند از گناهانش خارج می شود مانند آن روزی که از مادر زاده شد.(4)

همچنین امام رضا علیه السلام از جد بزرگوارش امام علی علیه السلام روایت کرده است: برای طلب حاجت، صبح زود روز پنج شنبه، هنگام خروج از منزل آیه آخر (200) سوره آل عمران و آیة الکرسی و سوره های قدر و حمد را بخوانید. زیرا این عمل سبب برآورده شدن حاجت دنیا و آخرت خواهد بود. (5)

معمر بن خلاد می گوید: با امام رضا (علیه السلام ) در یکى از بازارهاى خراسان بودم . آن حضرت به من امر کرد که بوى خوش (عطر) براى آن حضرت بخرم . پس هنگامى که آن را گرفتم با تعجب به آن نگاه کرد، پس به من فرمود: اى معمر! به درستى که چشم زخم حق است . پس در رقعه اى سوره حمد و قل هو الله احد و معوذتین (فلق و ناس ) و آیه الکرسى را بنویس و آن را داخل کوزه یا شیشه اى در بسته قرار ده .(6)

امام رضا (ع) به نقل از پیامبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلم) درباره خواص اعجاب انگیز سوره حمد می فرماید:
خداوند متعال چنین فرموده (من سوره حمد را میان خود و بنده ام تقسیم کردم نیمى از آن براى من ، و نیمى از آن براى بنده من است، و بنده من حق دارد هر چه را مى خواهد از من بخواهد.

هنگامى که بنده مى گوید بسم الله الرحمن الرحیم خداوند بزرگ مى فرماید: بنده ام بنام من آغاز کرد، و بر من است که کارهاى او را به آخر برسانم و در همه حال او را پر برکت کنم.

و هنگامى که (الحمد لله رب العالمین ) خداوند بزرگ مى گوید: بنده ام مرا حمد و ستایش کرد، و دانست نعمتهائى را که دارد از ناحیه من است، و بلاها را نیز من از او دور کردم، گواه باشید که من نعمتهاى سراى آخرت را بر نعمتهاى دنیاى او مى افزایم، و بلاهاى آن جهان را نیز از او دفع مى کنم همانگونه که بلاهاى دنیا را دفع کردم.

و هنگامى که مى گوید (الرحمن الرحیم) خداوند مى گوید: بنده ام گواهى داد که من رحمان و رحیمم ، گواه باشید بهره او را از رحمتم فراوان مى کنم ، و سهم او را از عطایم افزون مى سازم .

و هنگامى که مى گوید (مالک یوم الدین) او مى فرماید: گواه باشید همانگونه که او حاکمیت و مالکیت روز جزا را از آن من دانست، من در روز حساب، حسابش را آسان مى کنم، حسناتش را مى پذیرم ، و از سیئاتش صرف نظر مى کنم.

و هنگامى که مى گوید (ایاک نعبد) خداوند بزرگ مى گوید بنده ام راست مى گوید، تنها مرا پرستش مى کند، من شما را گواه مى گیرم بر این عبادت خالص ثوابى به او مى دهم که همه کسانى که مخالف این بودند به حال او غبطه خورند.

و هنگامى که مى گوید (ایاک نستعین) خدا مى گوید: بنده ام از من یارى جسته، و تنها به من پناه آورده گواه باشید من او را در کارهایش کمک مى کنم، در سختیها به فریادش مى رسم، و در روز پریشانى دستش را مى گیرم.
و هنگامى که مى گوید (اهدنا الصراط المستقیم …) (تا آخر سوره ) خداوند مى گوید: این خواسته بنده ام بر آورده است، و او هر چه مى خواهد از من بخواهد که من اجابت خواهم کرد آنچه امید دارد، به او مى بخشم و از آنچه بیم دارد ایمنش مى سازم. (7)

پی نوشتها:
1. فقه الرضا،ص342
2. بحار، ج 95، ص 129. و ج 92، ص 364. عین الحیات ، ج 2، ص 280
3. ثواب الاعمال، ص 223.
4. فقه الرضا، ص70
5. عیون اخبار الرضا ج1/ ص44
6. جابر رضوانى ، آثار و برکات آیه الکرسى ، ص 70
7. المیزان جلد اول صفحه 37)