?شاید برای بعضی این سؤال مطرح شود که اگر حضرت آنقدر مهمان نواز هستند، چرا ارتباط‌مان با او ضعیف است و حضور امام عجّل‌الله‌فرجه را در زندگی‌مان احساس نمی‌کنیم؟

?در یکی از توقیعات حضرت به شیخ مفید آمده است:«فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ»[مکیال عربی، ج،۱ ص۱۳۲]
«تنها دلیل دوری دوستانمان از ما این است که چیزهایی از آنها به ما می رسد که نمی پسندیم و برای آنها ترجیح نمی‌دهیم»

?گاهی در زندگی‌مان اموری جاری است که گناه ندارد، ولی شایسته محب و دوستدار اهل بیت نیست، مانند ناشکری، غصه‌خوری و ناامیدی. اموری که حرام نیست ولی بین ما و اولیاءالله فاصله می‌اندازد.

?وقتی صاحب داریم، بزرگ‌تر داریم، امامی مهربان و کریم داریم که به همه امورمان توجه دارد، جایی برای غم و غصه و ناامیدی باقی نمی‌ماند.

?به ما آموخته‌اند که امام علیه‌السلام حتی پرداخت دیون و حقوقی که به گردن ماست را به عهده می‌گیرند…
#استاد_بروجردی