(قال علی علیه السلام):

إِنَّ الْمَرْءَ إِذَا هَلَكَ قَالَ النَّاسُ مَا تَرَكَ‏ وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ مَا قَدَّمَ؛ لِلَّهِ آبَاؤُكُمْ فَقَدِّمُوا بَعْضاً يَكُنْ لَكُمْ قَرْضاً

زماني ‌كه انساني مي ‌ميرد، مردم مي‌ گويند: براي بعد از خود چه گذاشت؟ و ملائکه مي ‌گويند: براي پيش از خود چه فرستاد؟. خدا

پدرتان را رحمت كند مقدارى از ثروت خويش را از پيش بفرستيد تا به عنوان قرض “در پيشگاه خدا” برايتان باقى بماند.

نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 321-320.