«زكـريـا بـن آدم بن عبداللّه بن سعد اشعرى قمى» از اصحاب بزرگ و والا مقام امام رضا(عليـه السـلام) و امام جواد(عليـه السـلام ) بود. وى فردى ثقه و وجيه بود. و آن دو امام همام نسبت به او عنايت خاصى داشتند.
«عـبـداللّه بـن صـلت قـمـى» مى گويد: در اواخر عمر امام جواد(عليـه السـلام ) خدمت ايشان رسيدم آن حضرت فرمود:
خداوند صفوان بن يحيى ، محمد بن سنان ، زكريا بن آدم و سعد بن سعد را از جانب من جزاى خير دهد چه اين كه نسبت به من وفادار بودند. وى شـخـصـى مـورد اعتماد بود و امام هشتم يكى از اصحاب خود را براى فراگيرى معارف دينى نـزد او فرستاد. على بن مسيب مى گويد: به امام رضا عليه السلام عرض كردم چون راه من دور است و نمى توانم هر زمان كه خواستم خدمت شما برسم، بفرماييد كه آگاهي هاى لازم دينم را از چه كسى فرا گيرم؟
امام (عليـه السـلام ) فرمود: از زكريا بن آدم قمى كه او بر دين و دنيا امين است.
عـلى بـن مـسـيـب گـويـد: وقـتـى بـازگـشـتـم خـدمت زكريا رسيدم و آنچه احتياج داشتم ، پرسيدم.

امام جواد عليه السلام پس از وفات زكريا به بعضى از اصحابش نوشت :
به ياد آوردم آنچه از قضاى الهى بر زكريا جارى شد، رحمت خدا بر او باد روز ولادتش و روز وفـاتش و روزى كه زنده و مبعوث مى گردد. در حالى كه عارف به حق بود عمرش را گذرانيد و بـه حـق اقـرار داشـت ، در راه حـق مـشـكـلات را بـرا ى خـدا تـحـمل كرد و به انجام وظيفه و آنچه خدا و رسولش مى خواستند قيام نمود. رحمت خدا بر او باد كـه از دنـيـا رفـت در حـالى كـه نـه پـيـمـان شـكـسـت و نـه آن را تبديل نمود. خدا او را مطابق نيتش جزا دهد و بهترين آرزويش را به وى عطا كند.

* «زكـريـا بـن آدم» در شـهر قم وفات يافت و در جنب بارگاه حضرت معصومه عليها السلام در قبرستاني كه بعدها به «قبرستان شيخان» معروف شد مدفون است. در اين قبرستان قديمي، علاوه بر مرقد مبارك زكريا بن آدم، مقبره مقدس زكريا بن ادريس پسرعموي زكريا و از ياران باوفاي ائمه اطهار - و نيز مرقد آدم بن اسحاق بن آدم - برادرزاده زكريا قرار گرفته است و بعدها بسياري از عالمان و شهيدان در جوار آنان دفن شدند. (دانش نامه اسلامي)

منبع:

تاريخ زندگانى ائمه(امام محمد تقى عـليـه السـلام)رمضانعلى رفيعى