امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

 و لَا تَقُولَنَّ إِنِّي مُؤَمَّرٌ آمُرُ فَأُطَاعُ فَإِنَّ ذَلِكَ إِدْغَالٌ فِي الْقَلْبِ وَ مَنْهَكَةٌ لِلدِّينِ وَ تَقَرُّبٌ مِنَ الْغِيَرِ وَ إِذَا أَحْدَثَ لَكَ مَا أَنْتَ فِيهِ مِنْ سُلْطَانِكَ أُبَّهَةً أَوْ مَخِيلَةً فَانْظُرْ إِلَي عِظَمِ مُلْكِ اللَّهِ فَوْقَكَ وَ قُدْرَتِهِ مِنْكَ عَلَي مَا لَا تَقْدِرُ عَلَيْهِ مِنْ نَفْسِكَ فَإِنَّ ذَلِكَ يُطَامِنُ إِلَيْكَ مِنْ طِمَاحِكَ وَ يَكُفُّ عَنْكَ مِنْ غَرْبِكَ وَ يَفِي‏ءُ إِلَيْكَ بِمَا عَزَبَ عَنْكَ مِنْ عَقْلِكَ

به مردم نگو، به من فرمان دادند و من نیز فرمان می‏دهم، پس باید اطاعت شود،«» كه این گونه خود بزرگ بینی دل را فاسد، و دین را پژمرده، و موجب زوال نعمت‏هاست. و اگر با مقام و قدرتی كه داری، دچار تكبّر یا خود بزرگ بینی شدی به بزرگی حكومت پروردگار كه برتر از تو است بنگر، كه تو را از آن سركشی نجات می‏دهد، و تند روی تو را فرو می‏نشاند، و عقل و اندیشه‏ ات را به جایگاه اصلی باز می‏گرداند.

نامه ۵۳