درد دل با معبود

گفتم : چقدر احساس تنهایی می کنم .

گفتی : فانی قریب ؛ من که نزدیکم ( بقره / 86 )

گفتم :تو همیشه نزدیکی ؛ من دورم … کاش می شد بهت نزدیک شم .

گفتی : واذکر ربک فی نفسک تضرعا و خفیه و دون الجهر من القول بالغدو و الاصال .  ( اعراف / 205 )

هر صبح و عصر ، پرودگارت رو پیش خودت با خوف و تضرع ، و با صدای آهسته یاد کن .

گفتم : این همه توفیق می خواهد !

گفتی : الا تحبون ان یغفر الله لکم ( نور / 22 ) دوست ندارید خدا ببخشدتون ؟!

گفتم : معلومه که دوست دارم منو ببخشی .

گفتی : واستغفروا ربکم ثم توبو الیه ( هود / 90 )

 پس از خدا بخواهید ببخشد تون و بعد توبه کنید .

گفتم : با این همه گناه …. آخه چیکار می تونم بکنم ؟

گفتی : الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبه عن عباده ( توبه / 104 )

 مگه نمی دونید خداست که توبه رو از بنده اش قبول می کنه ؟!

گفتم : دیگه روی توبه ندارم .

گفتی : الله العزیز العلیم غافر الذنب و قابل التوب ؛

 خدا عزیزه و دانا ، او آمرزنده ی گناه است و پذیرنده ی توبه ی من . ( غافر /3 – 2 )

گفتم : با این همه گناه برای کدوم گناهم توبه کنم ؟

گفتی : ان الله یغفر الذنوب جمیعا ( زمر / 53 ) خدا همه ی گناهان را رو می بخشه .

  ناخواسته گفتم : الهی و ربی من لی غیرک .

گفتی : الیس الله بکاف عبده ( زمر / 36 ) آیاخدا برای بنده اش کافی نیست ؟

گفتم : در برابر این همه مهربونیهات چیکار می تونم بکنم گفتی : یا ایـها الـذین آمنوا اذکر و الله ذکر کثیرا و سبـحوه بکره و اصیلا هـو الذی یـصلی عـلیکم و مـلائکته لـیخرجکم من الـظلمت الی الـنور و کـان بـالمومنین رحیما . ( احزاب / 43 – 41 )

ای مومنين !

 خدا را زياد ياد کنيد و صبح و شب تسبيحش کنيد و او کسی هست که خودش و فرشته هايش بر شما درود و رحمت می فرستن تا شما رو از تاريکی ها به سوی روشنايی بيرون بيارن خدا نسبت به مومنين مهربونه .

« اللهم نور قلوبنا بالقران »