از امام صادق (علیه السلام ) نقل شده است كه فرمود ؛
خداوند به حضرت موسي وحي فرستاد ، كه چرا با من مناجات نمي‏كني؟ عرض كرد: خدايا روزه ‏دارم و در حال روزه، دهان خيلي معطر نيست. خداوند فرمود: اي موسي! بوي دهان روزه ‏دار پيش من از مشك خوشبوتر است.

و نیز از آنحضرت نقل شده كه، اگر كسي در روز گرمي روزه بگيرد و تشنه شود ، خداي سبحان هزار فرشته را موكّل مي‏كند تا چهره او را مسح كنند و تا هنگام افطار به او بشارت دهند و هنگام افطار خداوند (عزّ وجلّ) مي‏فرمايد: .
«ما أطيب ريحَك و روْحَك ! يا ملائكتى أشهِدوا أنّى غفرت له»

یعنی ؛ عجب معطري و چه بوي خوبي داري ! فرشتگان من شاهد باشيد كه من او را آمرزيدم.

باطن روزه انسان را به آنجا مي‏ رساند كه مخاطب خدا قرار مي ‏گيرد، اگر تا كنون مي‏گفت «يا الله» از آن به بعد، خداوند مي ‏فرمايد: «يا عبدى».

?حکمت عبادات ، ص ۱۴۱ - ۱۴۲