اجتهاد در راه خدا

اهل بيت عليهم‌السلام اهل عمل و كوشش و فعاليت در راه خدا بوده‌اند و پيروان خويش را از

تنبيلي و بي‌حالي و سستي و ضعف بازداشته و به سعي و تلاش همه جانبه فرا خوانده‌اند. امام

عسگري عليه‌السلام شيعيان را به اجتهاد در راه خدا و براي خدا دعوت كرده‌اند. راغب اصفهاني در

تعريف اجتهاد نوشته است: الاجتهاد اخذ النفس ببذل الطاقه و تحمل المشقه (المفردات في غريب

القرآن، ماده جهد، ص 101) “اجتهاد” و ادار كردن نفس به كار با تمام طاقت و توان و تحمل سختي و

رنج است. بنابراين در واژه “اجتهاد” كوشش با تمام نيرو و سعي فراوان و انجام كارها با تمام توان و

سختكوشي و تلاشگري و زحمتكشي جاري است. شيعه اهل بيت‌عليهم‌السلام بايد مجاهد در

راه خدا و تلاشگر بزرگ و عنصر فعال و با نشاط و ساعي با حداكثر قدرت باشد و همين كار و فعاليت

راه رسيدن به پيشرفت و توسعه و چشم‌انداز و تمدن اسلامي است. كوشش فراوان با انگيزه و

جهت الهي شعار و صفت شيعيان است و “تلاشگري” براي خدا سفارش امام حسن عسكري

عليه‌السلام مي‌باشد.

منبع:http://www.tabnak.ir/fa/news/223772/%D8%AA%D9%88%D8%B5%D9%8A%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%D9%8A-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B9%D8%B3%D9%83%D8%B1%D9%8A-%D8%B9-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D9%8A%D8%B9%D9%8A%D8%A7%D9%86