خدا!

تو تنهاييام فقط خدا خدا مي كنم.

هر چند اون موقع بازم طلبكارتم و مي گم:

خدا!

اگر در خونت نيام مي گي چرا نيومدي؟!

حالا هم كه اومدم چرا جوابم رو نمي دي؟!

خوب مي دونم كه عاشق ناله ها و ضجه هاي مني

خوب مي دوني كه وقتي بهم دادي ميرم و ديگه بر نمي گردم تا مشكل بعدي

اما بازم مي دي و راهيم مي كني

دم در برام ايينه قران درست مي كني، آب پشت سرم مي ريزي.

لحظه اخر كه توي آب رو نگاه مي كنم و لاي قران رو باز مي كنم صدام مي زني و بهم مي گي:

بنده من هر چند كه مي دونم حالا كه داري مي ري ديگه پيشم نمياي، اما بازم معرفتي كن و گهگاهي سراغم بيا.

اگر چه دوستم نداري