وصیت امیرالمومنین(علیه السلام) :

حضرت فرزندان خود را جمع نمودند و چنین فرمودند :

شماراسفارش می کنم به ترسیدن ازخداوندمتعال .

واینکه دنیارامخواهیدهرچندبه دنبال شماباشد.

ودریغ مخوریدبرچیزی ازآن که بدستان نیاید.

وحق رابگوییدوبرای پاداش(الهی) کارکنید.

وباستمکاردرستیزباشیدوباستمدیده یاور.

شماوهمه فرزندانم وکسانم وآنرا که نامه ی من به وی رسد سفارش می کنم ؛
به ترس ازخداوندو آراستن کارهاوآشتی بایکدیگر که من ازجدشما شنیدم که میفرمود :
آشتی دادن‌ میان مردم بهتر است ازنمازو روزه ی سالیان.

خداراخدارا درباره یتیمان
آنانرا گاه گرسنه و گاه سیرمداریدو نزدخود ضایعشان مگذارید .

خداراخدارا مراقب وضعیت همسایگان باشید که سفارش شده پیامبر شمایند
پیوسته درباره آنان سفارش می فرمود چنانکه گمان بردیم برای آنان ارثی معین خواهد نمود .

خدا را خدا را درباره قران مبادا دیگری بر شما پیشی گیرد در رفتار به حکم آن .

خدا را خدا را درباره نماز که ستون دین شماست.

خدا را خدا را در حد خانه پروردگارتان آن را خالی مگذارید چندانکه در جهان ماندگارید که اگر حرمت آن را نگه ندارید به عذاب خدا گرفتارید.

 خدا را خدا را درباره جهاد در راه خدا به مال هایتان و جانهایتان وزبان های تان.

 بر شما باد به یکدیگر پیوستن و به هم بخشیدن، مبادااز هم روی بگردانیدوپیوندهم راجداکنید.

امربه معروف ونهی ازمنکررارهانکنیدتا بدترین شما حکمرانی شمارا بردست گیرد آنگاه دعاکنید و از شما نپذیرند.

?نهج البلاغه نامه ۴۷?