باغ سپید پوش که بسیاری و کمی

بر برگ برگ خاطر من لطف شبنمی

با هر نفس ، بهار مرا تازه می کنی
تقویم سبزِ خاطره در شادی و غمی

سال جدید را به تو تحویل می دهیم
ای یارِ مهربان که بهارِ مُجَسّمی

تا در بهشت خانه ی خود زندگی کنم
خاموش و بردبار ، میان جهنّمی

دادی به جان میهن من خون تازه ای
سبز سپید پوشی و همرنگ پرچمی

از پا نمی نشینی و قد خَم نمی کنی
چون سرو، استواری و چون کوه ،محکمی

ما خانه مانده ایم و تو شمشیر می زنی
یعنی شهید زنده ی خطّ مقدّمی

بعد از خدا سلامت ایران به دست توست
آه ای دمی که همدم عیسی ابن مریمی…