اینکه امام رضا علیه السلام دست خالی اش را توی دست ما بگذارد، یعنی خودش را بـه ما داده است و این، برای ما کافی است.
یعنی ما را قبول کند و به مقام رضا برساند که لا سَخَطَ بَعدَ الرِضا : بعد از رسیدن به مقام رضا دیگر غضبی وجود ندارد.
وقتی دلت از خدا رضا شود، غنچه دلت میخندد و باز میشود. آنوقت عطر و
زیبایی آن آشکار میشود.

حاج اسماعیل دولابی (ره)