مي بارد،زلال رحمتت،برسر رويمان.خدايا!در اين ماه سراسر نور،از بركتت لبريز مي شويم.در استجابتت قرار مي گيريم ودر تو تطهير مي شويم،چرا كه رجب را نهري در بهشت قراردادي كه آب آن سفيد تر از شير وشيرين تر از عسل است.

خدايا!تو از حال سياه اين دل با خبري.اين دل مدت هاست اشكي نريخته،مدت هاست نيمه هاي شب بيدار نشده وفكر نكرده،در غبار غفلت و وهم فرو رفته و…وبي قرار توست.

خدايا!رجب را نهري در بهش قرار دادي وآن را از ابتداي بهشت بر ما جاري كردي تا مصب آن دل هاي سياه وتاريك ما باشد.

خدايا!رحمت در رحمت،فيض در فيض،لطف در لطف مي باري.اين بارش قطع نمي شود،چرا كه اين ماه،ماه تو وفيضان توست.

خدايا!در اين ماه مي خواهيم دل كوچكمان را دريايي كنيم براي مواهب سترگت،رحمت ها فراوانت ونعمت ها ي ريزانت.

شب اول سراسر اين ماه بر مي خيزيم.در اين ماه نور غسل مي كنيم واز اين نهر بهشتي وضو مي سازيم.دلمان را مي نشانيم سر سجاده نياز.دست هايمان را به سمت وسعت بي انتهايت بلند مي كنيم.خدايا از اين اسير هوي وزنداني هوس چه بر مي آيد،جز اينكه اشك بريزد وبه سمت مولايش رو كند وزمزمه كند:خدايا!كساني كه به محضر غير تو وارد مي شوند،نا اميد باز مي گردند وكساني كه غير از تو در خواست مي كنند،زيان مي بينند وكساني كه به جز تو پيوستند،ضايع گردنندوكسانيكه غير از تو روزي خواستند،نصيب آنان بي حاصلي است…

در رحمتت براي آرزومندان باز است و روزيت فراوان است براي آنان كه نافرمانيت مي كنندوروزيت فراوان است…

منبع:نشريه ياس/مهر 80/ص57