بهانه...!
10 دی 1394
خمیر دندان کلوزاپ گرفته ایم . بوی ویکس می دهد.
بوی زانو درد مادربزرگ…!
دهانم از بوی 13 سال پیش پر شده.
همیشه به رویش می آوردیم و غر می زدیم که بوی ویکس خانه را برداشته
و طفلکی هر بار کودکانه انکار می کرد که ویکس نمی مالد.
دزدکی می رفت توی اتاقش و ویکس می مالید به زانوهاش.
قوطی لاجوردی رنگ ویکس را زیر لباسها توی کمدش مخفی می کرد،
شبیه شیئی قیمتی، معجونی مخفی و شفابخش.
مادربزرگ تا آخرین نفس به جادوی ویکس باور داشت.
ما تا آخرین لحظه از بوی ویکس، گریزان بودیم و حالا 13 سال است که
مادربزرگ دیگر بین ما نیست و خاطره اش ناگهان با بوی خمیردندان برایم زنده شده.
با دهن پر از کف رو به روی آینه دستشویی ایستاده ام.
از رایحه ی تند ویکس انباشته شده ام و به درد فکر می کنم.
به پیری. به زوال. به قدرت بوها در زنده کردن مردگان. زنده کردن یادشان و
حتی خودشان.
دهانم بوی زانو درد می دهد.
دندان هایم در کف و حباب گذشته غرق شده اند…!
منبع : (مهدی رجبی/ نویسنده کودک و نوجوان)
حدیث مهر:
# پیامبراکرم صلی الله علیه و اله می‌فرمایند:
وجود پیران سالخورده بین شما باعث افزایش رحمت و لطف پروردگار و
گسترش نعمت‌های الهی بر شماست. (نهج الفصاحه، ص 222 )
# امام علی علیه السلام فرمودند :
به پیران احترام بگذارید تا کودکانتان به شما احترام گذارند .
(غررالحکم و درر الکلم ح 10096)
می نویسم از مهر:
روح تمامی بزرگانی که در بین ما نیستند شاد و قرین رحمت الهی
>
