حجت الاسلام والمسلمین  محمد حسین مختاری- رییس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم- در یادداشتی که به صورت اختصاصی به مناسبت سوم شعبان میلاد امام حسین (ع) در اختیار ایسنا قرار داده، آورده است:

ظلم‌ستیزی در نهضت حسینی، داستان پیوند امت و امامت است

میلاد با سعادت امام حسین(ع)، بهانهای است برای بازشناسی حماسۀ عاشورا که به علت بهره گیری از ماهیت ظلم ستیزانه در معنا بخشی مبارزات جوامع بشری علیه ظلم و ستم نقش به سزایی ایفا کرده است.

حصول این مهم، در بستر عدالت و اخلاق شکل میگیرد؛ یعنی واقع شدن هر چیزی در جای خود، اما به راستی معیار شناخت عدالت چیست؟ اینگونه است که عقلانیت و بهره گیری از حکمت، به عنوان پیش نیاز اجرای عدالت مورد توجه قرار می گیرد و از این رهگذر عقل سلیم و قلب سلیم امام، امت را به سوی اهداف روشن هدایت می‌کند و اینچنین عقلانیت دینی با محوریت عدالت، کار را به کاردان (انسان کامل) میسپرد زیرا انتخاب غیر کاردان، اولین و آخرین ظلم در تحقق مدینه فاضله محسوب میشود. همانگونه که معاویه بر خلاف پیمان صلح، یزید را به جانشینی برگزید که با مخالفت و عدم بیعت امام با حکومت ظالمانۀ یزید همراه شد.

البته ریشۀ ساختاری این مسأله از امتزاج عرفان متحجر، خشک و مناسکی اسلام اشرافی با عرفان اباحه گری اسلام اموی پدید آمد که در واقعۀ عاشورا در مقابل اسلام نبوی قد علم کرد و در نهایت ظالمانه ترین و خشن ترین تصاویر را رقم زد که پیامدهای آن در فضای کنونی امت اسلامی، تحت عنوان جریانات تکفیری، دامنگیر جهان اسلام شده است.  
 این جاست که عمق این جمله سیدالشهدا علیه السلام که فرمود: «وَ عَلَی الاِسْلامِ، ألسَّلامُ إِذْ قَدْ بُلِیَتِ الاُمَّةُ بِراع مِثْلَ یَزِیدَ؛ زمانی که امت اسلامی گرفتار زمامداری مثل یزید شود، باید فاتحه اسلام را خواند». اوج کفر و شرک دشمنان اسلام و ظلم بزرگ یزیدیان در نفی عدالت، آشکار می گردد. البته قیام امام حسین علیه السلام، نابودی بنی امیه را به همراه داشت و به خوبی توانست اسلام را به مسیر اصلی خود بازگرداند.

از سوی دیگر باید دانست که ظلم از جهل ناشی میشود؛ جهلی که جامعه عصر امام حسین علیه السلام را فرا گرفت، لیکن نهضت حسینی، از باب قاعده حفظ نظام، صیانت از ساختار اجتماعی امت اسلامی، بر مدار عدالت طلبی و مبارزه با ظلم، آنان را از جهالت و گمراهی رهایی بخشید.  لذا در زیارت معروف اربعین می‌خوانیم: «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ؛ او (حسین) خون پاکش را در راه تو نثار کرد، تا بندگانت را از جهالت‏ و حیرت گمراهی نجات دهد».  

لذا داستان ظلم ستیزی در نهضت حسینی، داستان پیوند امت و امامت است که از عقل عاطفی و زندگی محوری امام نشأت می گیرد؛ از سوی دیگر تحقق مصلحت مردم و ارتقای ساحت مادی و معنوی امت اسلامی بر مبنای حفظ نظام اجتماعی؛ نظریه‌ای ثابت و تغییر ناپذیر در نظام اسلامی خلق می کند که بر احکام و فروع دینی، حاکم و وارد است و در نهایت تقویت بنیاد امنیتی جامعه را رقم می زند.  

این رویکرد کلیدی در فقاهت امام حسین (ع)، برخلاف نگاه فیلسوفان و عالمان علوم اجتماعی غرب است که با هدف تأمین سود و منفعت(پیشرفت)؛ پستی و رذالت و نابودی جوامع را دنبال کردند که ره‌آوردی جز وقوع جنگ جهانی اول و دوم و کشته شدن  ٥٥ میلیون نفر به همراه نداشت؛ پدیده ای تلخ که از تئوری شوم فیلسوفان جنگ طلب غربی هم چون پوپر و کانت در ایجاد پیوند میان خشونت و  پیشرفت نشأت گرفت.  

لیکن نهضت امام حسین علیه السلام، مقولهای معرفتی و شهودی و سرشار از عشق و محبت است؛ لذا خانواده محوری، صلح گرایی و غایتمندی در زندگی، مهمترین شاخصۀ نهضت حسینی است و براین اساس شاهدیم که آن حضرت به هیچ عنوان شروع کننده جنگ نبود و تا آخرین لحظه، به هدایت‌گری لشکر دشمن پرداخت و در غروب عاشورا و در حالی که همه یاران آن حضرت به شهادت رسیدند و در آن وضعیت خشم انسانی بسیار طبیعی می نمود، لیکن  سیدالشهدا علیه السلام  با کرامت و عزت جنگید؛ «فَقَدْ قاتَلَ‏ کَریماً، وَقُتِلَ مَظْلُوماً؛ بزرگوارانه جنگید و مظلومانه کشته شد».  

جنگ کریمانۀ آن حضرت منبعث از حریت و آزادگی و رهایی از درون است که پیروزی نظریۀ پیوند عینیت و ذهنیت(صلح عزتمندانه و دفاع ارزش مدارانه) بر عینیت گرایی خشن و جنگ محور لشگر عمر سعد را طنین انداز کرد و اینچنین جنگ کریمانۀ امام حسین علیه السلام در جهان جاوادنه شد و قلوب انسان های آزاده را بیش از پیش به یکدیگر نزدیک ساخت، به نحوی که عشق به آن حضرت فرا زمانی و فرامکانی گردید و حماسۀ عاشورا، حلقۀ وصل عدالت خواهی و ظلم ستیزی در جوامع انسانی لقب گرفت.

این دستاورد مهم ارمغان «فقه الدفاع» امام حسین علیه السلام  یان توحیدی و حتی دیگر جوامع بشری، با زیبایی شناسی عاشورا از قبیل عاطفه ورزی و ایثارگری و ظلم ستیزی امام حسین (علیه السلام) ، آینده روشن جهان را رقم زد.

تجلی آن را می توان در خروش همۀ انسانهای آزاده در اجتماع میلیونی اربعین حسینی مشاهده کرد که نمونهای از  تشکیل جبهۀ جهانی و صلح طلب برای مقابله با استکبار جهانی به ویژه مبارزه با شیطان بزرگ آمریکاست؛ جبههای که با نفی جهانی شدن برای جهانیسازی پیام امام حسین (علیه السلام) گام برمیدارد و اینک ماهیت ظلم ستیزانۀ آن در پیروی از نهضت حسینی در قالب موج فراگیر امت اسلامی برای اخراج آمریکا از منطقه به شدت فعال شده که تحقق این مهم، شاه کلید خروج جهان اسلام از مشکلات و بحرانهای ناشی از اختلاف افکنی آمریکا در جهان اسلامی و زمینه ساز وحدت روز افزون امت اسلامی است.

رضا سراج کارشناس مسائل راهبردی در کانال شخصی خود در تلگرام نوشت:

بی‌عملی سی روزه (از ۶ اسفند تا ۶ فروردین) علیه کرونا چه پشت پرده‌ای دارد؟ این مهم سوالی است که ذهن متخصصان حوزه سلامت، نخبگان و آحاد مردم را به خود مشغول نموده است.

ماجرا از این قرار است؛ عده‌ای ساده‌اندیش بر این انگاره بودند که ایجاد بحران سلامت در ایران و کمک برخی طرف‌های خارجی، به ویژه انگلیس، می‌تواند منجر به شکل‌گیری کمپین کاهش تحریم‌های آمریکا علیه ایران گردد. از سوی دیگر، تعدیل شدن تحریم‌های آمریکا علیه ایران، راه را برای مذاکرات آینده فراهم خواهد کرد. از این رو ساده‌اندیشان و نفوذ پذیران به مدت سی روز سلامت جامعه ایران را رها کردند تا از رهگذر “بحران- مذاکره” ایده تعامل با کدخدا را بازسازی و جامعه ایران را نیز مجددا شرطی نمایند. در این رابطه عباس عبدی از تئوری پردازان اصلاح طلب نوشته است : “یکی از دلایلی که دولت تصمیمات سختگیرانه درباره کرونا اعمال نمی‌کند، این است که شرایط را بهترین فرصت برای حل تحریم‌ها و آغاز گفت‌وگو می‌داند.”

در نگاه اول به بی‌عملی سی روزه علیه ویروس منحوس کرونا، سهل‌اندیشی و شیفتگی برای مذاکره از آن فهم می‌گردد. اما در نگاه دوم به فاجعه‌ی ایجاد مخاطره برای سلامت جامعه و امنیت ملی، غیر از نفوذ پذیری و خیانت برداشت دیگری نمی‌توان داشت.

وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون)به فرماندهان عالی رتبه ارتش آمریکا دستور داده است که برای انجام عملیات نظامی در عراق علیه گروه های مسلح که ایران از آنها حمایت می کنند، برنامه ریزی کنند.

روزنامه آمریکایی “نیویورک تایمز” گزارش داد که پنتاگون دستورات لازم برای نابودی گروه های مسلح عراقی که ایران از آنها حمایت می کنند و هر روز تهدید به هدف قرار دادن نیروهای آمریکایی می کنند، صادر کرده است.

به نوشته این روزنامه، فرماندهان عالی رتبه ارتش آمریکا در عراق هشدار داه اند که چنین اقدامی می تواند تبعات خونباری داشته باشد و شاید موجب بروز جنگ با ایران شود.

نیویورک تایمز درذ ادامه می نویسد که این مقامات نظامی به پنتاگون گفته اند که چنین اقداماتی نیازمند ارسال هزاران سرباز آمریکایی به عراق دارد و این کار بسیار دشوار و خطرناک است.

این رسانه آمریکایی می افزاید: مارک اسپر وزیر دفاع دستور آماده سازی برای این اقدام را صادر کرده تا بتواند گزینه مختلفی برای پاسخ به گروه های عراقی وابسته به ایران، در اختیار دونالد ترامب قرار دهد.

به گفته نیویورک تایمز، مایک پومپئو وزیر خارجه آمریکا و تعدادی از اعضای شورای امنیت ملی آمریکا اقداماتی تند علیه ایران را تایید می کنند اما برخی از فرماندهان پنتاگون چنین اقداماتی را تایید نمی کنند.

استاد حدائق می فرماید:

مردم! نشانه پول خوب می‌دانید کدام است؟
که هر چه افزایش پیدا می‌کند فقر شما را به خدا بیشتر کند.
خدا نکند پول، کسی را گردن‌کلفت کند.

خدا آقای حاج محمدحسن ذکری را رحمت کند. این داستان را خودم از ایشان شنیدم.

 می‌گفت: من در جوانی هجده نوزده سالم بود. اوایل کارم در بازار بود. شاگرد مغازه‌ای در بازار وکیل شیراز بودم.

اول صبحی بود. آمده بودم در مغازه را باز کرده بودم و داشتم جلوی آن را آب‌وجارو می‌کردم. کنار مغازه ما مغازه یکی از ثروتمندان آن‌وقت شیراز بود. او هم داشت حساب‌وکتاب مالی را می‌کرد. یک فقیری در راهرو بازار رد می‌شد.

یک‌دفعه دید آقای حاجی فلانی پشت میز در مغازه نشسته از همان وسط راهرو بازار آقای ذکری می‌گفت: من خودم دیدم و شنیدم.
رو کرد به آقای حاجی گفت: آقای حاجی یک جیزی در راه خدا به ما بده.
گفت: تا گفت که آقای حاجی یک‌چیزی در راه خدا به ما بده.
از پشت میز با تکبر سرش را بلند کرد یک نگاه مغرورانه و متکبرانه به این فقیر بدبخت کرد و گفت: برو خلایق هرچه لایق بود دادند. تو اگر لایق بودی خدا هم به تو می‌داد.

این فقیر، فقیر باکمالی بود. بعضی‌ها پول‌ندارند ولی معرفت دارند. گفت: حاجی حالا که تو لایقی و خدا به خاطر لیاقتت به تو پول داده شکرانه لیاقتت که مثل من نیستی و دستت خالی نیست و خدا تو را مثل ما نکرده یک کمکی به ما بکن.این حرف دوم را که زد دوباره سرش را بلند کرد و گفت: من مثل تو بشوم؟ خدا اگر بخواهد من را مثل تو بکند شش ماه باید بنشیند و حسابش را بکند.
ای گردن‌کلفت! سه درک مغازه تو را مغرور کرده که خدا شش ماه معطل جمع‌کردن تو است؟
این فقیر بدبخت نیز هیچ نگفت و رفت.
حاج محمدحسن ذکری گفت: آقای حدائق! نیم ساعت نشد. یک پیکی در بازار آمد. تلگرافی در دستش بود.
دقیقاً سر جای همان فقیر ایستاد. همان‌جایی که نیم ساعت قبل دل شکست.

دل شکستی، دل خودت را شکستی.

▪️رو کرد به آقای حاجی گفت: شما آقای فلانی هستی؟
گفت: بله
گفت: الآن تلگرافی از بندرعباس رسیده که کشتی جنست در دریا غرق شد.

خدا شش ماه بنشیند حسابش را بکند؟ در نیم ساعت تو را جمع می‌کند.
آقای ذکری گفت: این باعجله در مغازه را بست و رفت که دیگر به بازار وکیل برنگشت.
رفت که رفت.

سرمایه تو از این جهان یک کفن است
آن‌هم به گمانم ببری یا نبری

پایگاه استاد حدائق

محمدرضا نجفی، نماینده مردم تهران در مجلس، در نامه ای سرگشاده خطاب به حسن روحانی، رئیس جمهوری، یه شدت از وضعیت مدیریت بحران شیوع کرونا در کشور انتقاد کرد و ضمن اشاره به راهکارهایی خواستار تغییر رویکردها به این وضعیت در ایران شد.

 متن کامل محمدرضا نجفی، نماینده مردم تهران در مجلس، خطاب به حسن روحانی، رئیس جمهوری، را در ادامه می خوانید:

«جناب آقای دکتر روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

با سلام

احتراما"، ظواهر امر حکایت از این دارد که برداشت و رویکرد شما در مدیریت بحران کنونی با بسیاری از کارشناسان و خبرگان دلسوز متفاوت است. به هر حال ارزیابی گروه های مهمی با شما متفاوت است:

• مدیران ارشد سازمان سلامت ایران (نامه ۵ وزیر بهداشت)

• کادر درمان مستقیما درگیر در معرکه: پزشکان، پرستاران و پیراپزشکان ( مستند به ده ها متن و فیلمی که از این عزیزان در فضای مجازی منتشر شده)

• متولیان صنفی درگیر با ماجرا، مانند سازمان نظام پزشکی ایران (نامه آقای دکتر ظفرقندی)

• مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی (نامه گروه اپیدمیولوژی دانشگاه تهران)

• روسای منطقه ای مدیریت بحران ( مصاحبه های مدیران محترم سلامت ایلام، یزد و…)

• مدیران تدارکات و پشنتیبانی درگیر در ماجرا (شهردار محترم بوشهر و…)

• حتی فرمانده مبارزه با بحران تهران (آقای دکتر زالی)

• مدیران ارشد مشابه شما که در نقاط دیگر جهان حتی به میزان بسیار ملایمتری درگیر این بلای ناگهانی شدند:

الف- در چین برداشت رهبران کشور از این بلای ناگهانی، بزرگترین تهدید این کشور بود.

ب‌- در انگلستان که ظاهرا روایت غلط و مغشوششی از آنجا به اطلاع و پذیرش شما رسیده است، نخست وزیر آن را بزرگترین بحران کشور خواند، با بمباران کشور در جنگ جهانی دوم مقایسه کرد و خواهان همان رویه برای مبارزه شد.

ج‌- در آلمان، دیگر کشوری که آن را مثال زدید، صدراعظم بحران کرونا را بزرگترین چالش کشور پس از جنگ دوم جهانی خواند.

د- در اسپانیا، ایتالیا، استرالیا و …. برداشت همه رهبران، همه، مشابه سازی رویداد جاری با بزرگترین جنگ ها و بحران های کشورشان بوده است.

همچنین رویکرد و اقدامات جنابعالی ذیل چارچوب تعریف شده ای نیست و با اقصی نقاط عالم تفاوت دارد:

۱- چین از همان ابتدا قرنطینه حداکثری را به کار بست و با آمار ادعایی خودشان در کنترل بیماری موفق بوده اند.

۲- هنگ کنگ از ابتدا بحران را پذیرفت، تعطیلی، منع قانونی تردد و بسته های حمایتی را در دستور کار قرار داد.

۳- اروپا کمابیش پس از دوره ای عادی نمایی و غفلت همه به قرنطینه روی آورده اند و… .

۴- تقریبا کشوری نیست که با وضعیت آماری ما (آماری که رسما اعلام می شود) در قبال این مساله چنین میزانی از ساده گیری و ساده انگاری را داشته باشد.

صفحات: 1· 2