امام خمینی (ره)
رهبر همه ی شما و همه ی ما، وجود مبارک بقیة اللَّه (ع) است و باید ماها و شماها طوری رفتار کنیم که رضایت آن بزرگوار را که رضایت خداست، به دست بیاوریم.
?صحیفه نور، جلد ١۴، صفحه ٩۵
?آیت‌الله بهجت : افسوس که همه برای بر آورده شدن حاجت شخصی خود به مسجد جمکران می‌روند و نمی‌دانند که خود آن حضرت چه التماس دعایی از آنها دارد که برای تعجیل فرج دعا کنند.
?جناب #شیخ_رجبعلی_خیاط
?وقت مُردن هر کس به هرچه توجه دارد، همان جلوی چشمش مجسم می شود؛ ولی محبت امیرالمومنین علیه السلام باعث نجات می‌شود!
?چقدر خوب است که انسان محو
جمال خدا شود… تا ببیند آن چه دیگران نمی بینند و بشنود آن چرا را دیگران نمی شنوند.!
✍️♦️امروزه دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که انسان به هر چه توجه و تمرکز نماید همان چیز در روح و ضمیر باطنش نقش می بندد و در عالم خارج به ظهور می رسد! چه خیر اخلاقی باشد و چه شر باشد.!
♦️در دوران جنگ جهانى اول و اشغال ايران توسط قواى انگليسى و روسى، كه حملات و هجومها به ملّت شيعه اوج گرفته بود، مرحوم آيت الله العظمى نائينى خيلى پريشان بودند و نگران از اينكه اين وضع به كجا خواهد انجاميد، نكند كه اين كشور محبّ و دوستدار امام زمان عليه السّلام از بين برود و سقوط كند.
در همين زمانها، شبى به امام عصر عليه السّلام متوسل مى شوند و در حال توسّل و گريه و ناراحتى به خواب مى روند و خواب مى بينند:
?ديوارى است به شكل نقشه ايران و اين ديوار شكست برداشته و خم شده و در حال افتادن است. در زير اين ديوار، يك عده زن و بچه نشسته اند و ديوار دارد روى سر اينها خراب مى شود.
?مرحوم نائينى وقتى اين صحنه را مى بينند به قدرى نگران مى شوند كه فرياد مى زنند و مى گويند كه: خدايا! اين وضع به كجا خواهد انجاميد؟
?دراين حال مى بينند كه حضرت ولىّ عصر عليه السّلام تشريف آوردند و انگشت مباركشان را به طرف ديوارى كه خم شده و در حال افتادن بود، گرفتند و آن را بلند كردند و دومرتبه سرجايش قرار دادند و بعد فرمودند:
?«اينجا شيعه خانه ماست. مى شكند، خم مى شود، خطر هست، ولى ما نمى گذاريم سقوط كند، ما نگهش مى داريم.»
?مير مهر جلوههاى محبت امام زمان(عليه السلام)، ص 25؛ به نقل از فرازهايى از: تجلّيات امام عصر( عج)، ص 54؛ ملاقات با امام عصر عليه السّلام، ص 136.
?امام خمینی:
شما كه الان جوان هستيد قواى جوانى را الحمدلله داريد و مبتلاى به سستي‌هاى پيرى نشديد، زود میتوانيد خودتان را اصلاح كنيد. خيال نكنيد كه بگذاريم آخر عمر، آن وقت توبه بكنيم. آخر عمر توبه ممكن نيست براى آدم، اگر از اول عمر دنبال قضيه نباشد، خودش، خودش را نسازد، آخر عمر ديگر نمیتواند؛ قواى شيطانى در انسان ريشه كرده و قوى شده و قوّه خود آدم، ضعيف شده و ارادهاش ضعيف شده و كارى از او نمی‌آيد.
?صحیفه امام ج۹ ص۴ | قم؛ ۱۷ تیر ۱۳۵۸ | کیهان
