?آیت الله جوادی آملی : هرچند گناه ظاهرش زیبا و لذت بخش است ، اما باطنش خواری وذلت به همراه دارد ، و باعث عاقبت به شری انسان خواهد شد.
? آیت الله بهجت (ره) :
?اولین مرحله ی سیر و سلوک این است که حلال خدا را #حلال و حرام خدا را #حرام بدانیم .
دین ما ، علمای ما ، ص ص۹۴
عاشقان رهبری???
?مقام معظم رهبری فرمودند :
جامعه اسلامی با امر به معروف و نهی از منكر #زنده می ماند…☝️
✨تداوم حكومت اسلامی به امر به معروف و نهی از منكر است?
#بقای_حاكمیت اخیار به این است كه در جامعه، امر به معروف و نهی از منكر زنده باشد…❤️
#گوش_به_ولایت_فقیه_باشیم
?روزنامه جمهوری اسلامی مورخه 8/5/1371
? این تمرین‌های دسته‌جمعی در بلایا، نوعی #آمادگی_برای_ظهور است
????
? این اوضاعی که در عالم پدید آمده است، روز به روز دارد ما را به وقایع قبل از ظهور نزدیک‌تر می‌کند.
? البته نمی‌دانیم که ظهور، چقدر به ما نزدیک شده است اما طبیعتاً وقتی وضعیت عالم را نگاه می‌کنیم، خودمان را هر لحظه به آن واقعیت بزرگ تاریخ بشریت، نزدیک‌تر احساس می‌کنیم.
? ما وقتی در این بلایا (مثل بیماری کرونا و…) این تمرین‌های دسته‌جمعی و فعالیت‌های جهادی را در کنار همدیگر انجام می‌دهیم، به‌نوعی داریم آماده می‌شویم که امامت آن حضرت را بپذیریم و إن‌شاءالله که این کارها و این آمادگی‌ها ما را لایق ظهور حضرت کند.
? جدا از دعا برای تعجیل فرج و اینکه فرموده‌اند همۀ مؤمنین، آماده‌شدن برای فرج را مدنظر قرار بدهند، همین توجه به امر فرج و احساس نزدیک‌بودن ظهور، خیلی موضوع مهمی است.
?اساساً اگر ما ظهور را نزدیک ببینیم، دل‌های ما نورانی می‌شود و عبادت‌های ما بهتر خواهد شد و حتی از بلایا هم بیشتر در امان خواهیم بود.
? این احساس نزدیکی برای ظهور واقعاً در تقویت ایمان مردم و در نزدیک‌شدن دل‌ها به خداوند، تأثیر شگرفی دارد.?
? #استاد_پناهیان
?اضطرار می‌تواند باب محبت به خدا را باز کند
? آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه(۵)
? یکی از جملات بسیار توحیدی و زیبای مناجات شعبانیه در فرازهای ابتدایی این مناجات، این عبارت است: «بِیَدِکَ لا بِیَدِ غَیْرِکَ زِیَادَتِی وَ نَقْصِی وَ نَفْعِی وَ ضَرِّی إِلَهِی» خدایا نقص من و هر منفعت و ضرری که بخواهد به من برسد، همه‌اش به‌دست تو است…
? وقتی از ما بپرسند «کارها دست کیست؟» معمولاً می‌گوییم «همه‌چیز دست خداست» اما چرا این معارف توحیدی در قلب ما-آن‌طور که باید و شاید- جاری نمی‌شود که موجب اشک و مناجات و محبت شدید نسبت به خدا شود؟ چون ما معمولاً به اسباب و علل، خیلی بها می‌دهیم و نقش خدا را فراتر از اسباب و علل و فراتر از نقش خودمان، نمی‌بینیم!
? بلا معمولاً یک وضعیتی را برای انسان پیش می‌آورد که او را در یک بن‌بست قرار می‌دهد و انسان یک‌دفعه‌ای احساس می‌کند، کسی را غیر از خدا ندارد، درحالی‌که ما در اوج رخاء و گشایش هم کسی را غیرخدا نداریم، ما در اوجِ هموار بودن همۀ وسایل و اسباب در کنارمان و در آستانۀ رسیدن به خواسته‌های خودمان، باز هم کسی را غیرخدا نداریم.
? یک‌مقدار باید به میزان دخالت خدا در زندگی‌مان، در هر لحظه نگاه کنیم و اینکه همۀ صحنه‌ها در اطراف ما طوری طراحی شده که متناسب با امتحان‌گرفتن خدا از ما باشد. البته ما باید وظیفه‌مان را نسبت به اسباب و علل انجام بدهیم و اگر ضرری آمد دفع کنیم، یا اگر منفعتی به‌سمت ما آمد-از طرق مشروع- آن را جلب کنیم.
? ما نباید نسبت به اسباب و علل، مطلقاً بی‌توجه باشیم، اما پشت سرِ این اسباب و علل و قوی‌تر از آنها، باید خدا را ببینیم. اگر این حالت در کسی پدید بیاید که فراتر از همۀ اسباب و علل، نقش خدا را ببیند و اضطرار و نیاز دائمی‌اش را به خدا باور کند، حس مناجات در او تشدید می‌شود به‌طوری که بدون بلا هم مضطرِ کمک‌گرفتن از خدا می‌شود و خیلی ملتمسانه می‌تواند با خدا مناجات کند.
? این اضطرار هم قطعاً منافاتی با ادب و منافاتی با عشق و محبت نسبت به پروردگار ندارد، بلکه این اضطرار می‌تواند باب محبت را باز کند و إن‌شاءالله این اضطرار برای ما با کمی تفکر به‌دست می‌آید؛ البته اگر خود خدا کمک کند.
?علیرضا پناهیان
?شرح مناجات شعبانیه - ۹۹.۱.۱۳
