آیت‌الله ضیاءآبادی با اشاره به اهمیت معاد، دو سؤالی که هیچ‌کس پاسخ آن‌ها را نمی‌داند، مطرح کرد.

 آیت‌الله سیدمحمد ضیاءآبادی مفسر قرآن کریم در یکی از جلسات تفسیر قرآن خود به تبیین و تفسیر آیات 49 تا 52 سوره مبارکه «اسراء» پرداخته است که بخشی از آن در ادامه می‌آید؛

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَقَالُوا أَإِذَا کُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِیدًا * قُلْ کُونُوا حِجَارَةً أَوْ حَدِیدًا * أَوْ خَلْقًا مِمَّا یَکْبُرُ فِی صُدُورِکُمْ فَسَیَقُولُونَ مَنْ یُعِیدُنَا قُلِ الَّذِی فَطَرَکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَسَیُنْغِضُونَ إِلَیْکَ رُءُوسَهُمْ وَیَقُولُونَ مَتَى هُوَ قُلْ عَسَى أَنْ یَکُونَ قَرِیبًا * یَوْمَ یَدْعُوکُمْ فَتَسْتَجِیبُونَ بِحَمْدِهِ وَتَظُنُّونَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا؛ و گفتند آیا وقتى استخوان و خاک شدیم [باز] به آفرینشى جدید برانگیخته مى ‏شویم؛بگو سنگ باشید یا آهن؛ یا آفریده‏‌اى از آنچه در خاطر شما بزرگ مى ‌نماید [باز هم برانگیخته خواهید شد] پس خواهند گفت چه کسى ما را بازمى‏ گرداند بگو همان کس که نخستین بار شما را پدید آورد [باز] سرهاى خود را به طرف تو تکان مى‏‌دهند و مى‏‌گویند آن کى خواهد بود بگو شاید که نزدیک باشد؛ روزى که شما را فرا مى‏‌خواند پس در حالى که او را ستایش مى‌‏کنید اجابتش مى ‌نمایید و مى ‌پندارید که جز اندکى [در دنیا] نمانده‏‌اید ». (اسراء/ 49 تا 52)

اثرگذاری معاد در تربیت انسان/ افرادی که قیامت را باور ندارند
این آیات شریفه به مسأله معاد اشاره دارد که از اصول اعتقادی ماست. در میان اصول اعتقادی دو اصل اساسی داریم که تمامی مسائل دینی اصول و فروع مبتنی بر آنهاست، توحید و معاد.

اعتقاد به معاد از توحید نشأت می‌گیرد. هر اندازه‌ که انسان به معاد اعتقاد داشته باشد در تربیت انسان اثرگذار است تا جایی که او را وادار به ترک محرمات و انجام واجبات می‌کند.

معاد در تربیت انسان مؤثرتر است تا توحید. تنها اعتقاد به توحید کافی نیست که انسان را منظم و مقید کند به انجام واجبات و ترک محرمات، بنابراین توحید کافی نیست.

اقلیتی هستند که می‌گویند تنها توحید یا معاد کافی است که افراد به سوی تقرب به خدا حرکت کنند. اما مولای ما فرموده است: خدایا من تو را عبادت می‌کنم نه به خاطر ترس از جهنم است و نه به خاطر بهشت، اگر بهشت و جهنم هم نبود معبودم تو بودی.

اکثریت مردم با اعتقاد به معاد تربیت می‌شوند. در معاد آنچه از قرآن می‌فهمیم یعنی معاد جسمانی است همین بدن در دنیا بعد از مرگ دوباره در محشر زنده می‌شود روح به آن بدن در قیامت تعلق می‌گیرد و محققان می‌گویند از قرآن استفاده می‌کنیم که این بدن دنیوی می‌پوسد و در محشر روح دوباره بر آن دمیده می‌شود.

در قرآن کریم داریم انسان خیال می‌کند استخوان‌هایش را جمع نمی‌کنیم، استخوان‌های پوسیده را می‌برند نه اینکه دوباره در بدن دیگری باشیم. شبهه‌افکنان می‌گویند ما می‌پوسیم و زنده می‌شویم؟ قرآن می‌گوید: بله، همین طور است. روح و جسم با هم در آن دنیا زنده می‌شوند قرآن می‌گوید همین استخوان‌ها را می‌آوریم.

مردمی که نمی‌خواهند قیامت را باور کنند می‌گویند وقتی استخوان پوسید و از بین رفت دوباره نو می‌شویم؟ آیا امکان‌پذیر است؟‌ گفته می‌شود که چون معاد جسمانی است شبهه‌افکنی کردند خداوند همین بدن ما را زنده می‌کند.

سؤالاتی که هیچ‌کس پاسخ آن‌ها را نمی‌داند

حال مطرح می‌شود که چه زمانی قیامت می‌شود؟‌

با زمان کاری نداشته باشید و خداوند به هیچ کسی نگفته است.

شاید نزدیک باشد دنیا می‌گذرد و به زودی آخرت می‌آید. 2 چیز است که هیچ کس نمی‌داند جز خداوند متعال؛ اول اینکه زمان قیامت کی‌ می‌شود و دوم زمان ظهور امام زمان (عج).

امام زمان(عج) فرمودند:‌ کسانی که برای ظهور من وقت تعیین می‌کنند دروغ می‌گویند من تابع فرمان خداوند هستم.

باید متذکر شویم که چه بخواهی چه نخواهی شما را می‌خوانند و اجابت می‌کنید وقتی در صور دمیده شد همه از قبرها بر می‌خیزند حمدگویان می‌روند چنان دنیا به پایان می‌رسد که فکر می‌کنی چقدر زود گذشت.

ما وقتی آیات قرآن را می‌خوانیم وظیفه داریم در آن تدبر و تفکر هم کنیم و با زندگی خود تطبیق دهیم.

منبع:http://www.jamnews.ir/detail/News/749635?sk=1