کسانی که با سیره امیرالمومنین علیه السلام آشنا باشند می دانند که غرور حضرت علی علیه السلام در طول حیاتشان دو بار شکسته شد. یک بار در کوچه بنی هاشم و دیگری باری است که مردم کوفه غرور حضرت را شکستند.
شما نامه های حضرت را ملاحظه کنید متوجه می شوید که بر روی مردم کوفه حساب باز کرده است. زیرا این نیست اگر علی بیاید، حکومت درست می شود و اگر برود حکومت خراب خواهد شد. این گونه نیست.
امیرالمومنین نمی خواهد که با نیروی غیب حکومت کند. او می خواهد که مردم بفهمند که این سکه طلا است و از آن بگذرند. این جا حق است، این جا باطل است و… وقتی به معاویه و اصحاب جمل نامه می نویسد، می گوید که من با سپاه مهاجر و انصار به جنگ شما می آیم. وقتی سه سال گذشت دیگر به یاری ایشان نیامدند.
اگر علی علیه السلام هم حاکم باشد اما مردم نخواهند که از اسلام استفاده کنند و پایبند به قوانین اسلام شوند، به ظاهر آن حاکم نیز موفق نخواهد شد زیرا او که نمی خواهد با قدرت تکوینی خود حکومت کند. او اگر اشاره کند عالم زیر و زبر می شود اما او که نمی خواهد از این قانون استفاده کند….

منبع :به نقل از سایت تبیان