انتخابات، نمایندگان و احراز صلاحیتها
آن چیزی که تاکنون موجب کوتاه آمدن و عقب نشینی دشمنان عنود جمهوری اسلامی ایران شده، حضور مردم در انتخابات بوده است .
عمل به قانون و خط قانون باید شاخص اصلی در تمام مراحل مختلف انتخابات باشد و در قانون همه مراحل پیش بینی شده است، ولی برخی تلاش دارند تا راههای قانونی و آسان را به راههای غیرقانونی و پیچیده تبدیل کنند.
در احراز صلاحیت باید حدود آن مشخص باشد، زیرا حدود احراز صلاحیت برای مسئولیتها، دارای درجات و مراتب مختلفی است، بنابر این باید آن مقدار صلاحیتی که برای داوطلبان نمایندگی مجلس لازم است، در نظر گرفته شود.
در این مسئله احراز عرفی و عقلایی کافی است که این احراز نیز از قرائن و شواهد به دست می آید و باید در کنار نکات منفی، نکات مثبت فرد نیز مدنظر قرار گیرد.
اگر کار از مراحل قانونی بگذرد و به جای حساسی برسد که نیازمند تصمیم گیری رهبری باشد، براساس تشخیص وظیفه، عمل خواهم کرد کما اینکه تا به حال هم شبیه این مسئله اتفاق افتاده است; اما معنای این مسئله این نیست که اگر صلاحیت کسی را هیئتهای اجرایی تایید و هیات نظارت رد کردند و یا بر عکس، رهبری بیاید میان آنها داوری کند; چرا که در این مرحله مجرای قانونی وجود دارد و همه باید بر اساس قانون عمل کنند.
مهم ترین مسئله، حضور پر شور، سالم و قوی مردم در انتخابات است.
کسانی می توانند وارد صحنه رقابت شوند که به اسلام، نظام اسلامی، قانون اساسی و امام رحمه الله معتقد باشند و کسانی که این اصول را قبول ندارند نباید وارد این صحنه شوند.
اگر در مجلس نمایندگان باتقوا، طرفدار محرومین و تلاشگر برای رفع محرومیت، مخالف عملی با فساد، به خصوص فساد مالی و اقتصادی، توانمند، با اخلاص و عالم حضور داشته باشند، بسیاری از گره ها و مشکلات حل خواهد شد.