خداوند در قرآن می‌فرماید:
«یوْمَ یأْتی‏ بَعْضُ آیاتِ رَبِّک لا ینْفَعُ نَفْساً إیمانُها لَمْ تَکنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کسَبَتْ فی‏ إیمانِها خَیراً‏»
«اما آن روز که بعضى از آیات پروردگارت تحقّق پذیرد، ایمان‏آوردن افرادى که قبلاً ایمان نیاورده‏اند، یا در ایمانشان عمل نیکى انجام نداده‏ اند، سودى به حالشان نخواهد داشت!»

امام صادق علیه‌السلام در ذیل این آیه می‌فرمایند:«طُوبَى لِشِیعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ فِی غَیبَتِهِ وَ الْمُطِیعِینَ لَهُ فِی ظُهُورِهِ أُولَئِک أَوْلِیاءُ اللَّهِ الَّذِینَ لا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یحْزَنُون‏»
«خوشا به حال شیعیان قائم ما. آنها که در دوره‌ی غیبتش منتظر ظهور او هستند، و در زمان ظهورش، از او اطاعت می‌کنند. آنها در شمار اولیاء الله هستند که نه خوفی دارند و نه حزنی»

اگر از منتظرین حضرت قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌‌‌ باشیم و در مسیر اطاعت او گام برداریم، آنقدر صاحب اعتبار می‌شویم که در زمره‌ی «أوْلِیاءُ اللَّهِ» جای می‌گیریم.

با انتظار حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه صاحب عنوان «ولی خدا» می‌شویم، کسی که تحت ولایت خاص خداوند قرار می‌گیرد، نه برای آینده نگران است و نه غم گذشته آزارش می‌دهد.

انتظار واقعی، انتظاری است که به دنبالش توسّل مستمر و جدّی باشد.

چشم انتظاری برای امام عجل‌الله‌تعالی‌فرجه به این معناست که در دوره‌ی غیبت دائماً متوجه حضرت باشیم و او را مصدر تمام فیوضات عالم بدانیم، و برای برطرف شدن ضعف‌ها، جهل‌ها و نقص‌هایمان سراغ او برویم.

در این صورت است که با زندگی در زمان غیبت و ارتباط با ولی عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه، آنقدر اعتبار پیدا می‌کنیم که صاحب عنوان «ولی الله» می‌شویم و مورد خطاب «طُوبَى» قرار می‌گیریم.

نمونه‌‌ای دیگر از امتیازات زندگی در دوره‌ی غیبت روایتی است از امام صادق علیه‌‌‌السلام که حضرت می‌فرمایند:
«روزی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به اصحابشان فرمودند: پس از شما گروهی می‌آیند که هر کدام از آنها پاداش۵۰ نفر از شما را دارد. اصحاب متعجب می‌شوند و به حضرت عرض می‌کنند:‌ ما بودیم که با شما در جنگ‌های احد، بدر و خیبر همراه شدیم و قرآن در بین ما نازل شده است؛ این گروه چه کسانی هستند که بیش از ما اعتبار دارند؟ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: اگر شما وادار می‌شدید به آنچه که آنها وادار می‌شوند، هرگز نمی‌توانستید مثل آنها صبوری کنید.»

طبق این روایت،منتظرانی که در زمان غیبت به سر می‌برند، مورد منّت خدای متعال قرار گرفته‌اند. این افراد مصداق «یُؤْمِنُونَ بِالْغَیب‏‌اند»، زیرا دلداده‌ی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و امامی هستند که ایشان را ندیده‌اند.

از سوی دیگر این گروه در آخرالزمان، در برابر ابتلائات و آزمون‌های سخت صبوری کرده و با توسل و تمسک به حضرت حجّت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌ دیانت خود را حفظ می‌کنند.

و به جهت این ایمان و استقامت، آنقدر، نزد حضرت حق دارای موقعیت و منزلت می‌شوند که از جهت رتبه‌ وجودی بیش از اصحاب بدر و احد جلوه‌ می‌کنند و ۵۰ برابر آنها اجر می‌برند.

استاد_بروجردی