نازد به خودش خدا که حیدر دارد
دریای فضائلی مطهر دارد

همتای علی نخواهد آمد والله
صد بار اگر کعبه ترک بردارد

1-مدح کننده :ذات مقدس خداوند متعال
2-شنونده مدح :اول شخص عالم امکان وجود مقدس رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم
3-زمان مدح :شب معراج
4-مکان مدح : جائی که جبرئيل با آن همه عظمت از رفتن باز ماند

مکانی که هیچ نبی مرسل و هیچ ملک مقرب توان ورود با آنجا رانداشته اند. در این مکان رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بپاى عرش اعظم رسيد و هزار مرتبه از حضرت رب العلى «ادن منى» استماع نمود و در هر مرتبه ایشان را ترقى دست ميداد تا قدم بر سر «دَنا» نهاد و از آنجا بر منظر فيض‏ گستر «فَتَدَلَّى» جلوه‏ گر شد و بخلوت خانه «فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‏» درآمد و اسرار «فَأَوْحى‏ إِلى‏ عَبْدِهِ ما أَوْحى‏» را از حضرت حق استماع نمود .

أَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص
اصبغ بن نباته از ابن عباس از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله نقل كرده كه حضرت فرمود
لَمَّا عُرِجَ بِي إِلَى السَّمَاءِ السَّابِعَةِ وَ مِنْهَا إِلَى سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى وَ مِنَ السِّدْرَةِ إِلَى حُجُبِ النُّور
وقتى در شب معراج به آسمان هفتم رسيدم و از آنجا به سدره المنتهى و از آنجا هم به سوى حجابهاى نورى رفتم،
ِ نَادَانِي رَبِّي جَلَّ جَلَالُهُ يَا مُحَمَّدُ أَنْتَ عَبْدِي وَ أَنَا رَبُّكَ
خداوند مرا صدا كرده فرمود: اى محمد، تو بنده منى و من خداى تو هستم.
فَلِي فَاخْضَعْ وَ إِيَّايَ فَاعْبُدْ وَ عَلَيَّ فَتَوَكَّل
پس براى من خاضع باش و به من عبادت كن و به من توكل نما.

فَإِنِّي قَدْ رَضِيتُ بِكَ عَبْداً وَ حَبِيباً وَ رَسُولًا وَ نَبِيّاً
بدرستى كه من از حيث بندگى و دوستى و رسالت تو راضى هستم
وَ بِأَخِيكَ عَلِيٍّ خَلِيفَةً وَ بَاباً
و به برادرت على هم خلافت دادم و او را باب علم قرار دادم.
فَهُوَ حُجَّتِي عَلَى عِبَادِي وَ إِمَامٌ لِخَلْقِي
پس او حجت من بر بندگانم و امام براى خلقم مى‏باشد.
بِهِ يُعْرَفُ أَوْلِيَائِي مِنْ أَعْدَائِي
بوسيله او دوستان و دشمنان من شناخته مى‏شوند (يعنى هر كس او را دوست بدارد و به امامت او معتقد باشد دوست من است و هر كس او را بامامت قبول نكند و با وى دشمنى نمايد دشمن من است).
وَ بِهِ يُمَيَّزُ حِزْبُ الشَّيْطَانِ مِنْ حِزْبِي
باز هم بوسيله او حزب من از حزب شيطان تميز داده مى‏شود.
وَ بِهِ يُقَامُ دِينِي وَ تُحْفَظُ حُدُودِي وَ تُنْفَذُ أَحْكَامِي
بوسيله او دين من قوام پيدا مى‏كند و احكام من نافذ مى‏باشد و حدود قوانين من معلوم و محفوظ مى‏گردد.
وَ بِكَ وَ بِهِ وَ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ أَرْحَمُ عِبَادِي وَ إِمَائِي
و به خاطر تو و او و امامان از صلب او به بندگانم رحم مى‏كنم.
وَ بِالْقَائِمِ مِنْكُمْ أَعْمُرُ أَرْضِي بِتَسْبِيحِي وَ تَهْلِيلِي وَ تَقْدِيسِي وَ تَكْبِيرِي وَ تَمْجِيدِي
و بقائم از شما زمينم را آباد سازم بتسبيح و تهليل و تقديس و تكبير و تمجيدم
وَ بِهِ أُطَهِّرُ الْأَرْضَ مِنْ أَعْدَائِي وَ أُورِثُهَا أَوْلِيَائِي
و بوسيله او (مهدى قائم) روى زمين را از دشمنانم پاك مى‏كنم و اولياى خود را وارث زمين مى‏كنم
وَ بِهِ أَجْعَلُ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِيَ السُّفْلى وَ كَلِمَتِيَ الْعُلْيَا
و بوسيله او سخنان كافران را پايين مى‏آورم و كلمه من والاتر مى‏شود
وَ بِهِ أُحْيِي عِبَادِي وَ بِلَادِي بِعِلْمِي
و به وسیله او و با علم خود بندگانم و بلادم را زنده كنم
وَ لَهُ [بِهِ‏] أُظْهِرُ الْكُنُوزَ وَ الذَّخَائِرَ بِمَشِيَّتِي
و به خاطر او با مشيت خودم همه خزاين و دفينه‏هاى داخل زمين را بيرون مى‏ريزم
وَ إِيَّاهُ أُظْهِرُ عَلَى الْأَسْرَارِ وَ الضَّمَائِرِ بِإِرَادَتِي
و با اراده خودم او را به پنهانيها و آشكارها آگاه مى‏كنم
وَ أَمُدُّهُ بِمَلَائِكَتِي لِتُؤَيِّدَهُ عَلَى إِنْفَاذِ أَمْرِي وَ إِعْلَانِ دِينِي
و با ملائكه خودم او را تأييد مى‏نمايم تا بتواند امر مرا در روى زمين نافذ كند و دين مرا بلندتر سازد
ذَلِكَ وَلِيِّي حَقّاً وَ مَهْدِيُّ عِبَادِي صِدْقا
آن امامان والى حق من هستند و مهدى هم بنده صادق من مى‏باشد.

منبع: الجواهر السنية-كليات حديث قدسى، ص: 466