مهم اين نيست كه شما چطور عبادت مي‌كنيد، مهم اين است كه اين عبادت شما استاندارد هست يا نه، الان رب گوجه استاندارد دارد، الان هر كشكي كه بخواهي بخري، استاندارد دارد. عبادت ما هم بايد استاندارد باشد. و لذا جوان‌ها و آقايان و خواهر و برادر كه پاي تلويزيون هستيد، عقايدتان را به يك اسلام شناس درجه‌ي يك، عرضه كنيد. حمد و سوره‌تان را نزد يك قاري بخوانيد، ممكن است كه يك عمري نماز بخوانيد، بعد اي خاك بر سر، نمازمان غلط بوده است. يك آدم بسيار مهمي نماز مي‌خواند، مهم بود، حالا من اسمش را نمي‌برم، مي‌گفت: «سبحان ربي الاَ اَعلي و بحمده» «اَ اَ» گفتم: خوب اين درست نيست. درستش اين است. «سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى وَ بِحَمْدِهِ» «الْأَعْلَى» نه «اَ الْأَعْلَى» يك خورده فكر كرد، گفت: كل نمازم غلط بوده است. چه اشكالي دارد، آقاجان بنشين من پنج دقيقه نمازم را براي تو مي‌خوانم؟ حضرت عبدالعظيم، به امام هادي گفت: عقايدم را به شما مي‌گويم، ببينيد درست است يا نه؟ استدلالم را به شما مي‌گويم، من با اين دليل اين كار را كردم. درست است يا نه، حالا!
نمي‌شود موجي عمل كرد.
عزاداري‌هاي ما هم استاندارد نيست، بي‌وقت عزاداري مي‌كنيم. دوم اينكه گاهي دروغ در عزاداري است، يك وقت يكي مي‌گفت كه در قرآن آيه‌اي جز آيه‌ي علي ابن ابيطالب نيست. گفتم بابا نيست اينطور، آيه‌ي تيمم هست، آيه‌ي وضو هست، آيه‌ي روزه هست، اميرالمؤمنين(ع)، آياتي زيادي در قرآن در شأنش هست، اما اينكه شما مي‌گويي در قرآن هيج آيه‌اي نيست جز آيه‌ي ولايت، خوب اين دروغ است. دروغ گناه كبيره است. ما در عزاداري‌هايمان گناه كبيره مي‌كنيم. يك بنده‌ي خدا روضه مي‌خواند، مي‌گفت: سيصد نفر ريختند دور زهرا(س) بزنند. گفتم آقا دروغ است اين! به زهرا(س) جسارت شد، سيلي زدند، در را سوزاندند، چه و چه… همه درست، اما سيصد نفر كجا ايستادند؟ آخر يك نفر كه اينجا ايستاده است، مثلاً پنج نفر دورش هستند، رديف دوم هم پنج نفر، ده نفر، رديف… مثلاً پنج رديف كه بيش‌تر دست آدم نمي‌رسد كه، آخر سيصد نفر مگر سنگ‌پراني… بله اگر تيراندازي باشد، مي‌شود. سنگ‌پراني باشد، مي‌شود. اما زدن، بيش از ده و بيست نفر جا نيست. همينطور مي‌گويد. عزاداري همراه با دروغ، همراه با مبالغه، همراه با خرافات، همراه با رقابت، هيأت ما يك سرش كجاست و يك سرش كجاست! اين فكر مي‌كند امام حسين روز قيامت طناب مي‌گذارد، هر هيأتي درازتر باشد، ثوابش بيش‌تر است. متري كه نيست. سرش كجاست و يك سرش كجاست!
همراه با سدّ معبر! عزاداري همراه با پرخرجي! عزاداري همراه با… اصل را به شور مي‌دهيم. شور! شور! شور خوب است، ولي شور و شعور با هم باشد. با عدم بهداشت! كارهايي… با كم محتوايي! مخلوط كردن و هم‌وزن كردن عزاداري با آهنگ‌هاي بد! خروج از اعتدال!
عزاداري چنين بايد باشد، همراه با نماز جماعت. شروع با قرآن. اصل داشتن، محتوا داشتن، اشعار خوب خواندن، از اسلام‌شناس دعوت كردن، فقه گفتن، كوتاه گفتن، مفيد گفتن، بايد اين رقمي باشد. حالا! مهم‌تر از عمل، حفظ عمله.

نگاهی به چهل روز گذشته خود بیندازیم.آیا استاندارد بود ؟وآیا حفظش میکنیم؟؟؟

منبع:

 درس هایی از قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی شهریور 90