امام علی (ع) :

ولاَ تَأْمَنَنَّ مَلُولاً

به انسانى که ملول و رنجیده خاطر است اعتماد مکن»

 دلیل آن روشن است; افرادى که به هر دلیل رنجیده خاطر شده اند، نشاط عمل در آنها مرده است به همین دلیل نمى توان به آنها اعتماد کرد. آنها منتظر بهانه اى هستند تا از کار فرار کنند و هرگز نمى توان استقامت و پشتکار را که لازمه پیشرفت است ازآنها انتظار داشت.

حکمت ۲۱۱