قدم اول در مدرسه ی امام زمان این است که ياد حضرت باشيم و اين غفلت کم شود.اين بحث‌هاي ما بهانه است که بتوانيم غفلت زدايي کنيم. آن قدم اول را برداريم.

در دعا هست که خدايا مرا نسبت به ياد او فراموشي نينداز که فراموش کنم. اگر اين ياد بيايد،يواش يواش ما را به آن اضطرار مي‌کشاند. ما آن قدم اول را برمي‌داريم. حافظ در آن غزل قشنگش مي‌گويد:

اي پادشه خوبان داد از غم تنهايي
جان بي‌تو به لب آمد وقت است که باز آيي

در اين غزل به هر حال مفصلي که دارد يک قسمتش اين است که:

اي درد تو هم درمان در بستر ناکامي
اي ياد تو هم مونس،در گوشه‌ي تنهايي

اگر ما به اين ياد برسيم خودش خيلي کمک مي‌کند.اين غفلت‌هايي که متأسفانه در دنيا فراگير مي‌شود،ما بتوانيم آن غفلت‌ها را با يک چيزهايي از بين ببريم.

يکي از آن چيزها ياد ولي خداست که قطعاً باعث مي‌شود که او هم دعاگوي ما باشد.هست ولي به طور خاص!عنايت خاص او بر سر ما بيايد.ما دنبال اين هستيم. انشاءالله بتوانيم در مباحثمان اين کارها را بکنيم.

مرحوم کليني که رضوان خدا بر اين عالم بزرگوار باشد.شما ببينيد چقدر خوش سليقه بوده است.در کتاب کافي وقتي بحث امامت را شروع کرده است، آن قسمت «کتاب الحجة» اولين بابي که قرار داده است،اثبات حجت نيست. که بياييم حجت را اثبات کنيم.نه… اضطرار الي الحجة است. اولين بابي که مرحوم کليني قرار داده اضطرار به حجت است. نياز ما به حجت است. اگر اين نياز ثابت شد،خدا هيچ نياز اسيري را بي‌پاسخ نگذاشته است.

امکان ندارد خدا يک نيازي را که خودش در ما قرار داده است،بي‌پاسخ بگذارد.نيازهاي کاذب را خدا قرار نداده است.نيازهاي کاذب نيازهايي است که در همه‌ي مردم نيست.در همه نيست.مثلاً اگر کسي خداي نکرده معتاد شود و نياز به مواد مخدر پيدا کند،علاوه به اينکه نياز به آب و خواب و غذا دارد،نيازهاي مختلف و طبيعي دارد،يک نياز ديگر هم در او پيدا شد.نياز به مواد مخدر!اين نياز کاذب است.دليلش اين است که در بقيه نيست.

اگر يک نياز اصلي و واقعي بود هر انساني بايد اين را داشت.اين نياز کاذب است.اينقدر اين نياز براي خودش جا باز مي‌کند که جاي آن نيازهاي ديگر را هم مي‌گيرد.

اين نياز را کاري ندارم.اما نيازهاي واقعي که خود خدا در ما گذاشته است، و نشانه‌اش اين است که در همه‌ي انسان‌ها هست،در فطرت همه هست، امکان ندارد خداي حکيم اين نياز را بگذارد،ولي ما به ازاي آن را در عالم خارج نگذارد.

 لذا ما مي‌گوييم اگر اضطرار به حجت در ما ايجاد شد،قطعاً وجود حجت هست.

استاد عالی