1- حسرت زندگي ديگران:

يکي از خوردني هاي بسيار خطرناک حسرت است. چقدر ناراحت کننده است وقتي انسان مي بيند که عده اي مدام در حال حسرت خوردن به زندگي اين و آن هستند که خوش به حال فلاني، چه خانه و زندگي و شرايط خانواده اي دارد و بدين شکل روح و روان خود را رنجور و بيمار کرده اند و روز به روز وخامت حالشان بيشتر مي شود.

2- حق دیگران
متاسفانه عده اي بدون توجه به عواقب خطرناک استفاده از اين خوردني غيرمجاز به راحتي، حق ديگران را مي خورند و اين حق مي تواند از موارد ساده اي مثل گرفتن نوبت يک نفر در صف نانوايي و عدم رعايت حق تقدم در رانندگي باشد تا مواردي همچون عدم پرداخت بدهي ها و تعهدهاي مالي که اکنون در بازار کسب و کار شاهد آن هستيم.

3- غصه:
يکي ديگر از خوراکي هاي مسموم، غصه است. کم نيستند کساني که عليرغم هشدارهاي فراوان، اندوه و غصه ي گذشته را مي خورند که چرا چنين و چنان شد و کاش فلان اتفاق نمي افتاد.
يادتان باشد غصه خوردن علاوه بر آنکه امروز شما را تباه و فاسد مي کند سلامت جسم و روان شما را نيز به طور جدي به خطر مي اندازد.

4- فريب دنيا:
يکي از خوردني هاي آلوده و بسيار شايع نيز اين است که انسان فريب زرق و برق چندروزه ي دنيا را بخورد و چنان مجذوب و شيفته و دلباخته ي دنيا شود و براي گرفتن سهم بيشتري از دنيا، به گونه اي تقلا و خودکشي کند که انگار عمر جاويدان دارند و تا ابد زنده خواهد ماند.اينها که از اين خوردني ها، بي مهابا استفاده مي کنند معمولاً اطرافيان، مرگ، قيامت و خدا را يک جا فراموش مي کنند.

ببینید چقدر ثواب گفته شده برای کسی که چشمش را از نامحرم بپوشاند. اگر به زمین نگاه کند، ثواب اعمال عبادی اهل زمین، برای آن است. به آسمان نگاه کند تسبیح و تقدیس ملائکه را برای او می نویسند.
 این ها برای چیست؟ برای این است که یک نفر یاد بگیرد که در مدیریت چشم و نگاه، اخلاص را به گونه‌ای مراعات کند که بوی شهوت ندهد. مشکل ما گاهی این است که به خودمان یاد می‌ دهیم خوب آدم‌ هایی باشیم و مراعات هم نکنیم. این دوگانگی شخصیت خیلی بد است. اگر نوع نگاه ها‌ آلوده باشد، حرف خوب هم بزند. این خیلی بد است. این، بار را به منزل نمی‌ رساند. چیزی نصیب ما نمی‌ شود.
 اگر هزار کتاب، بدانیم و بخوانیم و بنویسیم، به کار ما نمی‌ آید. باید درونمان یکدست، پاک و زلال و خدایی و از آلودگی‌ ها دور بشود، این اخلاص است. مسیر به سمت این، حرکت به سمت اخلاص است.

✍️ ملکوتیان

زمان در برزخ برای مومنان زودتــر از دنیا، و نسبت به گناهکاران دیرتر می‌گذرد.

حضرت علی علیه‌السلام با یاران خود به قبرستان وادی السلام رفتند،
بر سر قبری ایستادند و فرمودند:
ای بنده خدا به اذن خدا از جای برخیز، یاران او دیدند فردی با محاسن سفید از قبر خارج شد و سلام داد.
حضرت فرمود:
چند_سال است از دنیا رفته ای؟
پاسخ داد: به سال نرسیده
فرمودند: چند ماه است؟
گفت: به ماه نرسیده
فرمودند: چند روز؟
گفت: روز هم نشده، شاید ساعتی گذشته
حضرت برای او دعا کرد و آن مرد به قبر بازگشت بعد به یاران خود فرمود:

 این پیرمرد صدسال است که از دنیا رفته ولی چون در بهشت_برزخی بوده طول زمان در عالم برزخ برای او کمتر از ساعت بوده است.
سر قبر دیگری رفتند و صاحب قبر را صدا زدند شخص سیاه روی با حالتی زار و خسته از قبر بلند شد. سلام کرد و همان سوال ها را حضرت از او پرسید و در نهایت آن مرد جواب داد 100سال بر من گذشته حضرت او را نیز دعا کرد و آن فرد به قبر بازگشت. سپس به یاران خود فرمود:

 این مرد را یک ساعت نمی‌شود که دفن کردند ولی کثرت_گناهان و عذاب های قبر زمان را بر او طولانی نشان داده.
بعد فرمودند:
همین است فرق مؤمن وغیرمؤمن
این است که از برخی روایات برمی‌آید که کل عالم برزخ برای اولیای خدا و مؤمنین بیش از سه_روز نیست!

 کتاب برزخ و نفخه صور

 امام علی علیه السلام:

كينه و بدخواهى ديگران را از سينه خود درو كن تا بدخواهى برای تو از سينه ديگران ريشه كن شود

 نهج البلاغه، حکمت ۱۷۸

 مومن باید مراقب باشد درجات و مقامات معنوی و نزدیکی او به آن حضرت کم نشود و به دوری تبدیل نشود و توجّهِ امام زمان را از دست ندهد. باید مراقب باشد تا در انجام تکالیف خود در قبال آن حضرت کوتاهی نداشته باشد.

 بر اساس روایات اهل بیت، اعمال شیعه بر امام زمان عرضه می‌شود. مخصوصا هر دوشنبه، پنجشنبه و جمعه. به عبارتی دیگر، بر شیعه لازم است مراقب باشد عملی را مرتکب نشود که حینِ عرض اعمال، باعث شرمندگی اش نزد امام شود و آن امام را برنجاند.

 امام صادق می‌فرمایند: اعمال در روز پنجشنبه بر رسول خدا، و ائمه عرضه می شود.*1
امام زمان نیز می‌فرمایند: همانا بر احوال و اخبار شما آگاهیم و علم داریم و هیچ چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست.*2

 ۱. نجم الثاقب باب۱۱
۲. الاحتجاج ص۴۹۷