ابو الجارود از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه از آن حضرت شنيده است كه مى فرمايد:

پيوسته در انتظار به سر خواهيد برد تا جايى كه همچون رمه بزهای وحشتزده شويد كه قصّاب در بند آن نيست كه دست خود را بر كدام يك از آنها بگذارد، كه نه جايگاه بلندى داشته باشيد تا بدان پناه جوئيد و نه تكيه گاهى كه به پشت گرمى آن به امورتان پردازيد.

امام علیه السّلام ملجاء، پناه، مأمن و تکیه گاه شیعیان اند که در عصر غیبت شیعه بی سرپناه است.

هم نوا با مادر امام زمان حضرت زهرا سلام الله علیها دست به دعا بر داشته و بگوئیم :
اللهم عجل لمهدی الفرج

منبع:
الغيبة( للنعماني)، ص: 193

بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏52، ص: 110