بی‌تردید محبت و دوستی به حضرات معصومین(علیه السلام) مقدمه‌‏ای برای دستیابی به محبت الهی و مهر ورزیدن به ارزش‌های والای الهی است. به عبارت دیگر، دستیابی به درجات عالی معنویت و قرب به خداوند جز از طریق اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و دوستی با این ذوات مقدس ممکن نیست و این موضوع آنقدر نزد خداوند حائز اهمیت است که حتی در روز قیامت نیز از تمام انسان‌ها نسبت به دوستی و محبت اهل‌بیت (علیهم‌السلام) سؤال می‌شود «لا تزول قدما عبد یوم القیامة حتی یسال عن اربع … و عن حبنا اهل البیت»؛ در روز قیامت هیچ بنده‌ای قدم بر نمی‌دارد مگر اینکه از چهار چیز سؤال می‌شود (که چهارمین سؤال) از دوستی ما اهل‌بیت خواهد بود (امالی مفید، ص353).

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در حدیثی خطاب به سلمان دربارۀ اهمیت محبت و دوستی فاطمۀ زهراء(سلام الله علیها) می‌فرماید:

ای سلمان! هر که فاطمه دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است و هر که او را دشمن بدارد، جایگاهش در آتش است. ای سلمان محبت فاطمه(سلام الله علیها) در زو قیامت در صد موضع به انسان نفع خواهد رساند که آسان‌ترین آنها عبارت‌اند از: موقع مرگ، قبر، میزان، حشر، صراط و حساب.

 متن حدیث:

یا سلمان! من احب فاطمه بنتى فهو فى الجنه معى، و من ابغضها فهو فى النار. یا سلمان! حب فاطمه ینفع فى ماه من المواطن، ایسر ذالک المواطن الموت و القبر و المیزان و المحشر و الصراط و المحاسبه… یا سلمان! ویل لمن یظلمها و یظلم بعلها امیرالمومنین علیا، و ویل لمن یظلم ذریتها و شیعتها.

 منبع:

(فرایدالسمطین، ج2، ص67 - بحارالانوار، ج27، باب 4)