?رهبر معظم انقلاب (دام عزه):

?آن کسی که برود در گوشه خانه اش بماند،
?نه بداند که دشمن اسلام چه کار میخواهد بکند،
?نه بداند که امروز مسلمین نیازمند چه هستند،
?نه بداند که امروز ذهنیت و واقعیت زندگی مسلمانان را چه چیزهایی تهدید می کند،
? نه بداند که جریان فساد و انحراف کدام است،
?نه بداند که دشمن از چه راه هایی وارد می شود که جامعه اسلامی را از بین ببرد و نابود کند،
?نه بداند که حیله های دشمن چیست و راه های مقابله با آن کدام است،
?از وجود خطرات عظیم استکبار جهانی اطلاع ندارد،
?نمیداند که صهیونیسم و ارتجاع و امپریالیسم و استکبار جهانی و مکتب های الحادی و التقاط چیست؛

? حالا می رود [کتاب] “جواهر” را باز میکند و چهار جلد کتاب حدیث را جلویش میگذارد، تا برای مکلفان و اداره زندگی آنها، حکمی استنباط کند. این فرد، نمیتواند تفقّه در دین پیدا کند.                 ۱۳۶۵/۰۲/۰۶

? پیامبر اکرم (ص) میفرمایند:

1️⃣ ? هنگامی که مردم دسته جمعی #گناه کنند خداوند #بلایی_فراگیر و همگانی بر ایشان نازل فرماید تا #متنبه شوند و #توبه کنند

2️⃣ ? هنگامی که امربه معروف و همچنین نهی ازمنکر فراموش و ترک شود خداوند آن قوم را خانه نشین می کند.

3️⃣ ? و هنگامی که #یاد_و_ذکرخدا از دلهای بندگان #بیرون_رود خداوند #ترس_ازمرگ رابین آنها #زیاد کند تا خوشی دنیا را #نبینند

? اصول کافی جلد 4 ص 14

مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه سراسر کشور با صدور بیانیه‌ای نسبت به هتک حرمت ساحت قدسی حرم کریمه اهل بیت(س) واکنش نشان داد.

 بیانیه مرکز مدیریت حوزه علمیه در باب اتفاقات پیش آمده در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها و هتک حرمت حرم مطهر به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

 الحَمدُ لله الّذی جَعَلَ ولایة مُحمّد و آل مُحمّد طِیباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَةً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْکِیَةً لَنَا

حوزه‌های علمیه با تأسی به رهبری معظم و مراجع عظام (دامت برکاتهم) از آغاز بر اهمیت تنظیم همه امور و برنامه‌ها براساس دیدگاه‌ها وتوصیه‌های کارشناسان و متخصصان و مسئولان محترم تاکید داشته است، حوزه و بزرگان و نهادهای آن در این زمینه پیشگام و همراه و هماهنگ  بودند و برخلاف برخی نظرات کج‌اندیشانه و شبهه افکنی‌های مغرضان و بیگانگان روحانیت و حوزه در همه مسائل کمک‌کار  و همراه تصمیمات قانونی، تخصصی و کشوری بوده و خواهد بود که این اصل همچنان استمرار خواهد داشت.

و اما اکنون که چالش ویروس کرونا و کووید ۱۹ به ابتلائی عالمگیر تبدیل شده و ایران عزیز و شهر مقدس قم نیز با این بلیّه مواجه گردیده، روشن است که محوریت توأم با عقلانیت و معنویت در پشت سر گذاردن این ایام کرونایی مهم‌ترین اصلی است که نباید فراموش شود و یا مورد کم‌توجهی قرار گیرد.

حرم کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها قرن‌ها است که ملجاء و پناه شیعیان و مسلمانان جهان و به ویژه مجاوران حضرتش بوده است و خدمت به این آستان با کرامت مدال افتخاری برای اهالی ولایت‌مدار قم و علمای معظم آن است.

خادمانی که در خلال قرون برای حفظ حریم این حرم و نشر معارف این خاندان شریف از هیچ جانفشانی و کوششی دریغ نکرده‌اند.

اما بدون شک هیچ موضوعی نمی‌تواند بهانه‌ای برای هتک حرمت این حریم کبریایی باشد و هرچند که برای مومنین بسته بودن درب این بارگاه سخت و جانکاه است ولی مجاهده مدبرانه، عمل به تکالیف عقلی و شرعی در سایه صبر مومنانه، دعا و کوشش همه‌جانبه چون همیشه راهگشا و حلال مشکلات خواهد بود.

حال که بدخواهان و دشمنان  میهن و انقلاب و اسلام عزیز در این آزمون بدترین امتحان را دادند و در این شرائط بی‌رحمانه این بلا را به کارزاری اعتقادی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مبدل کرده‌اند و با انجام اقداماتی افراط گرایانه و به دور از عرف شریعت درصدد ضربه زدن به ملت و انقلاب برآمده‌اند بدانند که چهره دشمنان و منافقان آشکارتر خواهد شد و ملت بزرگ ما و سپاه عظیم بهداشت و درمان و نیروهای مردمی و بسیجی و نیروهای مسلح و همه قشرهای اجتماعی، باردیگر در این صحنه پیروز و درخشان خواهند بود.

با نهایت تضرع و التجا و توسل به آستان ملکوتی حضرات معصومین سلام الله علیهم اجمعین رفع بلا و ابتلا از همه انسانها، مسلمانان جهان و شیعیان و محبان امیر المومنین را در این ماه پر فضیلت از خداوند منان خواهانیم.

مرکز مدیریت حوزه های علمیه
قم مقدسه

«خاطرات ایران»، با روایت ایران ترابی، از جمله معدود خاطرات منتشر شده کادر درمانی است که پنجه در پنجه مرگ بدون چشم‌داشت، به یاری هم‌وطنانشان شتافتند.دربخشی از این کتاب امده….

آن زمان برای اولین‌بار بود که عراق از بمب آتش‌زا استفاده می‌کرد. جنازه دو نفر را که با این بمب به شهادت رسیده بودند به سردخانه بیمارستان شوش آوردند. من دوربین داشتم و از بعضی از مجروحین و شهدا که به نظرم خیلی خاص بودند، عکس می‌گرفتم. آقای شاهین و همکارش، تکنیسین‌های بیهوشی پیش من آمدند. گفتند خانم ترابی دو تا جنازه آوردند که بمب آتش‌زا خوردند. این قدر که از شجاعتت می‌گویند، اگر جرأت کردی برو از این جنازه‌ها عکس بگیر.

… در ماشین را باز کردم و بالا رفتم، تمام صندلی‌ها را برداشته و مجروحین کف اتوبوس نشسته بودند. هنوز لباس منطقه را به تن داشتند. روی هر کدام یک پتو انداخته بودند که سرما نخورند. تمام تنشان تاول زده بود و صورت‌هایشان باد کرده بود طوری که چشم‌شان جایی را نمی‌دید. هیچ‌کدام از آنها بالای 30 سال سن نداشتند. دست اولین نفر را که گرفتم تا پیاده‌اش کنم با صدای خفه و گرفته‌ای که به زحمت شنیده می‌شد، گفت: دست مرا نگیرید.

گفتم: باشد. من گوشه‌ این پتو را می‌گیرم. شما هم گوشه پتوهای همدیگر را بگیرید و آهسته پشت سر هم بیایید. …

علاقه‌مندان برای تهیه نسخه مکتوب، الکترونیک و کتاب صوتی این اثر به پایگاه اطلاع‌رسانی سوره مهرمراجعه کنند.

منبع:

کتاب «خاطرات ایران»، با روایت ایران ترابی

امام سجاد علیه‌السلام در مناجات خویش با خداوند چنین می‌گوید: «إِلهی أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَى عَفْوِکَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَهًْ فَقُلْتَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِهِ؛ خدایا، تو همان کسی هستی که دری برای بندگانت به‌سوی عفو خود گشودی و آن را توبه نام نهادی و گفتی: به‌سوی خدا توبه کنید، توبه‌ای نصوح. پس اکنون چه عذری دارد کسی که پس از باز شدن این در، وارد آن نمی‌شود؟».

 حضرت آیت‌الله بهجت در پاسخ به این سؤال که آیا برای استغفار همان گفتن «استغفرالله» کافی است، می‌فرمود: «استغفار، از توبه است، هر چه مفید این مطلب باشد، ظاهراً  [کافی است]؛ همان عزم. «کفی بِالنَّدَمِ توبةً». [اگر] راستی‌راستی نادم باشد، به‌حسب ظاهر، تائب است. اظهارش به استغفار است و به اتوب‌الی‌الله».

پشیمانی از گناه‌ها و کوتاهی‌ها اولین گام برای توبه به درگاه خداوند متعال است. کسی که هنوز از گناه خود غافل است یا آنکه از بدی‌های خود احساس ناراحتی نمی‌کند، چگونه می‌تواند به‌سوی خدا برگردد و از او طلب بخشش کند. توبه پس از ندامت و پشیمانی تحقق می‌یابد، ولی پس از تحقق توبه، پایداری در آن نیز بسیار مهم است؛ چنانکه از امام صادق(ع) درباره معنای توبۀ نصوح چنین آمده: «هو الذَّنبُ الّذی لا یَعودُ فیه أبداً؛ توبه نصوح، گناهی است که هرگز به آن برنمی‌گردد».

منبع:

روزنامه کیهان:سخن آیت‌الله بهجت(ره)