اول اینکه حضرت زینب(سلام الله علیها) زندگی و رفتار و منشی در زندگی داشتهاند که ایشان را آمادهی حضور در چنین صحنهای کرده است. او فرزند بزرگمردی به نام علی(علیه السلام) است که خود صاحب بزرگترین صبر عالم است. بنابراین همانطور که گفته شد ایشن ابتدا از والدین خود تمرین صبر کرده و آن را آموخته است.
دوم اینکه امکان ندارد حضرت زینب(سلام الله علیها) در ناآرامی و کمصبری بوده باشند و فقط برای ناامید کردن دشمنان جملهی «ما رأیت …» را به زبان آورده باشند. البته که دشمنان پس از شنیدن این جملات کاملاً ناامید شدند و از بزرگترین مقصود خود که خوار کردن امام حسین(علیه السلام) و همراهانشان بود، درماندند و تمام جنایاتشان نتیجه عکس داد، اما واقعاً حضرت زینب(سلام الله علیها) صاحب نگاه متفاوتی بودهاند که تمام آن اتفاقات را زیبا ببینند و هم چنین در شان مقام عصمت ایشان هم این نیست که ادعایی را کنند که واقعی نباشد.
این نگاه زیبا از کجا آمده است؟ مگر میشود جنایات را زیبا دید؟
بله! صبر نشانهی آزادگی است. صبر نتیجهی آزادگی است و آزادگی نتیجهی صبر است. همانطور که امامصادق(علیه السلام) میفرمایند: «شخص آزاد در همه حالتها آزاد است اگر مصیبتی به او برسد، بر آن صبر میورزد، و اگر مصیبتها بر او هجوم آورند، او را نمیشکند، هر چند اسیر و مقهور گردد و سختی را به جای آسانی بگیرد؛ چنان که یوسف بسیار راستگو، وقتی به بندگی گرفته شد و اسیر و مقهور گردید، به آزادی او ضرر نرسید و تاریکی چاه و ترس از آنچه به او رسید به او زیان نرساند، تا اینکه خداوند بر او منت نهاد. و جبار متکبری را بنده او قرار داد، پس از آن که مالک بود. پس خداوند او را (به پیامبری) فرستاد و به خاطر او به امتی ترحم رساند و همین طور صبر (کرد تا) خیر را به دنبالش آورد. پس شکیبایی بورزید و خود را مهیای شکیبایی سازید تا پاداش داده شود.»
بنابراین کسی که واقعاً آزاده است، هیچ کس نمیتواند آزادی و آزادگی او را به بند کشد و منظور آن آزادی نیست که با زندان و اسارت و کشتار و قتل به زانو درآید. منظور آزادگی و مناعت روح است که همین مسئله به حضرت زینب(سلام الله علیها) چنان ابهتی میدهد که جملهی معروفشان را می توانند به زبان بیاورند و صاحب آن نگاه زیبابین شوند.
و نکتهی بعد ایمان است. اگر انسان به زندگی، اعتقاد، خط و مشی، رفتار و باور خود، ایمان داشته باشد، اگر به وعدههای مکرر خداوند و بشارتهایی که برای صابرین برشمرده است باور داشته باشد، اگر به سخن پیامبر(صلی الله علیه و اله) که میفرمایند: «کسی که صبر میکند در نهایت پیروز خواهد شد، اگر چه زمانی به طول بینجامد» ایمان بیاورد، صبر کردن را پیشهی خود خواهد ساخت و هیچ چیز صبر او را متزلزل نخواهد کرد.»
عاشورا به ما میگوید از این مصائب بیشتر که نخواهی داشت؟ ولی کسی بود که همهی آنها را دوام آورد و پیروزی از آن او بود، پس صبر کن.
امام سجاد(علیه السلام) میفرمایند: «وقتی ما وارد گودال قتلگاه شدیم و چشم من بهبدنهای قطعه قطعه پدرم و یاوران او افتاد سینهام دچار تنگی شد و حالتی به من دست داد که نزدیک بود روح از بدنم پرواز کند. در این حال عمهام زینب وقتی نگرانی مرا دید، گفت: «مالی اراک تجود بنفسک؟»؛ ای یادگار جد و پدر و برادرانم، این چه حالی است که در تو مشاهده میکنم؟ چرا با جان خود بازی میکنی؟ غمگین مباش و بیتابی مکن! به خدا سوگند این پیمان رسول خداست با جد و پدر و عموی تو.»
منبع:
صفحات: 1· 2